yüksek
111SAVB-I ÂLÎ — Yüksek taraf …
112SAVT-I BÜLEND — Yüksek ses …
113SECAYA-YI SÂMİYE — Yüksek ve kıymetli seciyeler …
114SUNUF-İ ÂLİYE — Yüksek sınıflar …
115SÜKAT — Yüksek yerden düşen nesne …
116TAHA' — Yüksek bulut. * Gam, hüzün, keder …
117TAHİR — Yüksek nefes …
118TALEBE-İ ULÛM — Yüksek dinî ilimleri okuyan talebe. (Bak: Âlem i berzah)(İmam ı Şâfiî (K.S.) gibi büyük zâtlar: Talebe i ulûmun hattâ uykusu dahi ibadet sayılır. diye ziyade ehemmiyet vermişler …
119TAMAR (TIMÂR) — Yüksek mekan, yüce yer …
120TAMV — Yüksek olmak. * Dolu olmak …