wzlatywać
1wzlatywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wzlatywaćtuję, wzlatywaćtuje {{/stl 8}}– wzlecieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb, wzlatywaćcę, wzlatywaćci, wzlatywaćciał, wzlatywaćcieli {{/stl 8}}{{stl 7}} lecąc, wznosić się w górę; unosić się : {{/stl 7}}{{stl… …
2wzlecieć — dk VIIa, wzleciećcę, wzleciećcisz, wzleć, wzleciećciał, wzleciećcieli wzlatywać ndk VIIIa, wzleciećtuję, wzleciećtujesz, wzleciećtuj, wzleciećywał 1. «wznieść się, wzbić się w górę; unieść się (zwykle o ptakach, owadach, rzadziej o samolotach i… …
3podnosić się – podnieść się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nadawać swemu ciału pozycję pionową lub unosić je na czymś; powstawać; wspinać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Podnieść się z fotela. Podniosła się zza biurka. Podniósł się na rękach.… …
4unosić się — I – unieść się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w odniesieniu do człowieka: przemieszczać swe ciało do góry, wzwyż, podnosić je w górę z pozycji leżącej, siedzącej; dźwigać, podciągać, wspinać się : {{/stl… …
5wzbijać się – wzbić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wznosić się w powietrze, wzlatywać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jastrząb wzbił się wysoko. Opary znad bagien wzbiły się w górę. {{/stl 10}} …
