wyzyskiwać

  • 1wyzyskiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wyzyskiwaćkuję, wyzyskiwaćkuje, wyzyskiwaćany {{/stl 8}}– wyzyskać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wyzyskiwaćam, wyzyskiwaća, wyzyskiwaćają, wyzyskiwaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wyzyskiwać — → wyzyskać …

    Słownik języka polskiego

  • 3wyzyskać — dk I, wyzyskaćam, wyzyskaćasz, wyzyskaćają, wyzyskaćaj, wyzyskaćał, wyzyskaćany wyzyskiwać ndk VIIIb, wyzyskaćkuję, wyzyskaćkujesz, wyzyskaćkuj, wyzyskaćiwał, wyzyskaćiwany 1. «osiągnąć zysk, pożytek, korzyść z czegoś; zużytkować coś, zastosować… …

    Słownik języka polskiego

  • 4utylizować — ndk IV, utylizowaćzuję, utylizowaćzujesz, utylizowaćzuj, utylizowaćował, utylizowaćowany techn. «wyzyskiwać praktycznie, wyzyskiwać do dalszej produkcji» Utylizować odpadki, złom. ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 5skóra — 1. Czuć, poczuć, wyczuć coś przez skórę «przeczuwać, przeczuć coś, mieć intuicję, że coś się stanie»: Pora oczekiwania – czuł to przez skórę – dobiegała końca. Nadchodził czas akcji. Andrzej Zbych, Stawka. 2. pot. Dać komuś w skórę «zbić kogoś,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 6doić — ndk VIa, doję, doisz, dój, doił, dojony «wyciskać mleko z wymion krowy, kozy, owcy itp.» Doić krowy, owce. □ Kto chce krowę doić, powinien ją paść.przen. posp. a) «ciągnąć zyski z czyjąś szkodą, wyłudzać pieniądze, wyzyskiwać, odzierać» Doić… …

    Słownik języka polskiego

  • 7drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać …

    Słownik języka polskiego

  • 8eksploatować — ndk IV, eksploatowaćtuję, eksploatowaćtujesz, eksploatowaćtuj, eksploatowaćował, eksploatowaćowany 1. «korzystać z czegoś w sposób racjonalny; wyzyskiwać, wydobywać bogactwa naturalne» Eksploatować uzdrowisko. Eksploatować węgiel, torf. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 9garść — ż V, DCMs. garśćści; lm M. garśćście a. garśćści, D. garśćści 1. «dłoń złożona w sposób umożliwiający zaczerpnięcie, uchwycenie, objęcie czegoś» Ściskać w garści monetę. ◊ Czerpać pełną garścią albo pełnymi garściami «czerpać obficie, w dużej… …

    Słownik języka polskiego

  • 10gąbka — ż III, CMs. gąbkabce; lm D. gąbkabek 1. zool. gąbki «Porifera (Spongiaria), typ prymitywnych osiadłych zwierząt wielokomórkowych, nie mających wyodrębnionych tkanek i narządów, obejmujący około pięciu tysięcy gatunków różnej wielkości i… …

    Słownik języka polskiego