wysokiej

См. также в других словарях:

• żyć na wysokiej stopie — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie być ograniczonym finansowo, pozwalać sobie na rzeczy luksusowe, żyć wystawnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od kiedy awansował, żyje na wysokiej stopie. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Винценц, Станислав — У этого термина существуют и другие значения, см. Винценц. Станислав Винценц Stanisław Vincenz писатель Дата рождения: 30 ноября 1888(1888 11 …   Википедия

• Винценц С. — Станислав Винценц Stanisław Vincenz пистаель Дата рождения: 30 ноября 1888 Место рождения: Рунгурская Слобода, Австро Венгрия Дата смерти: 28 января …   Википедия

• Винценц Станислав — Станислав Винценц Stanisław Vincenz пистаель Дата рождения: 30 ноября 1888 Место рождения: Рунгурская Слобода, Австро Венгрия Дата смерти: 28 января …   Википедия

• próba — 1. Coś, ktoś (jest) dobrej, wysokiej, najwyższej próby «o czymś, co jest dobrej jakości, co osiągnęło wysoki, najwyższy poziom lub o kimś bardzo wysoko ocenianym»: (...) jest wysokiej próby dziennikarzem, dużo jeździ po świecie, a w tym, co widzi …   Słownik frazeologiczny

• stopa — 1. Być z kimś na jakiejś stopie «być z kimś w jakichś stosunkach»: Antek plótł trzy po trzy, widać było, że jest z tymi pannami na przyjacielskiej stopie. J. Iwaszkiewicz, Sława. 2. Mieć kogoś, coś u swoich stóp a) «podporządkować sobie kogoś lub …   Słownik frazeologiczny

• wysoki — 1. Ktoś jest wyższy ponad coś «ktoś odnosi się do czegoś z lekceważeniem, nie dba o coś»: (...) ja się męczę, okropnie męczę. Ja nie mogę już pracować, a on – on ciągle zajęty i taki daleki ode mnie, na tyle wyższy ponad wszystko (...). S. I.… …   Słownik frazeologiczny

• cementacja — ż I, DCMs. cementacjacji, blm 1. «spajanie, wiązanie, zalewanie cementem; cementowanie» 2. geol. «przemiana luźnych, sypkich osadów skalnych w skałę zwięzłą w wyniku wypełnienia i spojenia wolnych przestrzeni między ziarnami osadu przez spoiwo… …   Słownik języka polskiego

• porcelana — ż IV, CMs. porcelananie, blm «masa ceramiczna otrzymywana z mieszaniny kaolinu, kwarcu i skalenia, formowana i wypalana w wysokiej temperaturze, zwykle pokrywana szkliwem, używana do wyrobu delikatnych naczyń stołowych, przedmiotów artystycznych …   Słownik języka polskiego

• prażyć — ndk VIb, prażyćżę, prażyćżysz, praż, prażyćżył, prażyćżony 1. «poddawać produkty żywnościowe działaniu wysokiej temperatury; przypiekać» Prażyć mąkę, kaszę, kukurydzę. Prażyć coś na patelni, w garnku. Prażone kartofle. 2. «oddziaływać na kogoś… …   Słownik języka polskiego

• przepalić — dk VIa, przepalićlę, przepalićlisz, przepalićal, przepalićlił, przepalićlony przepalać ndk I, przepalićam, przepalićasz, przepalićają, przepalićaj, przepalićał, przepalićany 1. częściej dk «zniszczyć coś płomieniem, ogniem, uszkodzić przez… …   Słownik języka polskiego