wyprawiać k-o

  • 1wyprawiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyprawiaćam, wyprawiaća, wyprawiaćają, wyprawiaćany {{/stl 8}}– wyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyprawiaćwię, wyprawiaćwi, wyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wyprawiać — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …

    Słownik frazeologiczny

  • 3wyprawiać się – wyprawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zamierzać dokądś pójść, pojechać, dojść, dojechać; udawać się dokądś; wybierać się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyprawił się do lasu na grzyby. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 4cuda wyrabiać [wyczyniać; wyprawiać] — {{/stl 13}}{{stl 7}} robić coś bardzo dziwnego, niesłychanego, bulwersującego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cuda z nią wyrabiali w klinice. Wystarczyło go spuścić z oka i już cuda wyprawiał. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 5wyprawić — dk VIa, wyprawićwię, wyprawićwisz, wyprawićpraw, wyprawićwił, wyprawićwiony wyprawiać ndk I, wyprawićam, wyprawićasz, wyprawićają, wyprawićaj, wyprawićał, wyprawićany 1. «posłać kogoś dokądś, zwykle w dalszą drogę, w określonym celu» Wyprawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 6wyrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyrabiaćam, wyrabiaća, wyrabiaćają, wyrabiaćany {{/stl 8}}– wyrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wyrabiaćbię, wyrabiaćbi, wyrabiaćrób, wyrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 7komedia — Grać, odegrać, zagrać komedię (przed kimś) «zachowywać, zachować pozory, udawać, udać coś, zwykle w sposób nieudolny, łatwy do rozszyfrowania»: Skąd ona o tym wie? – powiedział prawie szeptem. – Kto? – maskowałem się dalej. (...) – Nie rozumiem,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8wyprawić — pot. Wyprawiać komedie (z kimś, z czymś) «zachowywać się niepoważnie, nieadekwatnie do danej sytuacji»: Cóż pani na mnie tak spogląda, jakbym pani zamordował ojca i matkę? Czy to moja wina, że opuszcza panią przyjaciółka? Co pani w ogóle za… …

    Słownik frazeologiczny

  • 9brewerie — blp, D. brewerierii (brewerieryj) «niesforne, zwykle hałaśliwe zachowanie się; awantury, burdy» Dzikie brewerie. Stroić, urządzać, wyprawiać brewerie. ‹z wł.› …

    Słownik języka polskiego

  • 10chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …

    Słownik języka polskiego