wymykać

См. также в других словарях:

• wymykać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wymykać sięam się, wymykać sięa się, wymykać sięają się {{/stl 8}}– wymknąć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wymykać sięnę się, wymykać sięnie się, wymykać sięnij się, wymykać sięnął się, wymykać sięnęli się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wymykać się – wymknąć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}z rąk {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać należeć do kogoś, być komuś odbieranym, być przez kogoś traconym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza, panowanie wymyka się komuś z rąk. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wymykać się — 1. Coś wymyka się komuś z rąk, spod kontroli «ktoś przestaje nad czymś panować, ktoś przestaje mieć wpływ na coś»: Czując, że władza mu się z rąk wymyka, Abner szukał sposobu mocniejszego ugruntowania swej pozycji (...). Z. Kosidowski, Opowieści …   Słownik frazeologiczny

• wymykać się — → wymknąć się …   Słownik języka polskiego

• chyłkiem — «pochyliwszy się, skuliwszy się; ukradkiem, niepostrzeżenie» Uciekać, wymykać się skądś chyłkiem. Przemykać się, przekradać się chyłkiem. przen. «maskując się, skrycie, potajemnie, po kryjomu» Chyłkiem coś załatwić …   Słownik języka polskiego

• piskorz — m II, DB. a; lm M. e, D. y «Misgurnus fossilis, ryba z rodziny piskorzowatych, o ciele wydłużonym, giętkim, ubarwieniu brunatnym o żółtawym odcieniu; żyje w zbiornikach słodkowodnych płytkich, zamulonych; w Polsce pospolita» ◊ Kręcić się, rzucać… …   Słownik języka polskiego

• wymknąć się — dk Va, wymknąć sięmknę się, wymknąć sięmkniesz się, wymknąć sięmknął się, wymknąć sięmknęła się, wymknąć sięmknęli się, wymknąć sięmknąwszy się wymykać się ndk I, wymknąć sięam się, wymknąć sięasz się, wymknąć sięają się, wymknąć sięaj się,… …   Słownik języka polskiego

• wywijać — ndk I, wywijaćam, wywijaćasz, wywijaćają, wywijaćaj, wywijaćał, wywijaćany wywinąć dk Vb, wywijaćnę, wywijaćniesz, wywijaćwiń, wywijaćnął, wywijaćnęła, wywijaćnęli, wywijaćnięty, wywijaćnąwszy 1. «odwijając coś wykładać na wierzch, na zewnątrz»… …   Słownik języka polskiego

• ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• urywać się – urwać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddzielać się, odłączać się od czegoś, odpadać od jakiejś całości, odrywać się, zrywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rynna się urywa i nie ma jej kto naprawić. Urwał się guzik od… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wykradać się – wykraść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wychodzić skądś po kryjomu, niepostrzeżenie; wymykać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykradł się z pokoju. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień