wykorzeniać (się)

  • 1wykorzenić — dk VIa, wykorzenićnię, wykorzenićnisz, wykorzenićeń, wykorzenićnił, wykorzenićniony wykorzeniać ndk I, wykorzenićam, wykorzenićasz, wykorzenićają, wykorzenićaj, wykorzenićał, wykorzenićany «wyrwać, wykopać rośliny z korzeniami» Wykorzenić chwasty …

    Słownik języka polskiego

  • 2wypleniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wypleniaćam, wypleniaća, wypleniaćają, wypleniaćany {{/stl 8}}– wyplenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wypleniaćnię, wypleniaćni, wypleniaćpleń, wypleniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień