wyjaśniać k-u

  • 11eksplikować — ndk IV, eksplikowaćkuję, eksplikowaćkujesz, eksplikowaćkuj, eksplikowaćował, eksplikowaćowany książk. «wyjaśniać, tłumaczyć» Eksplikować znaczenie wyrazu. ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego

  • 12ilustrować — ndk IV, ilustrowaćruję, ilustrowaćrujesz, ilustrowaćruj, ilustrowaćował, ilustrowaćowany 1. «opatrywać teksty ilustracjami» Ilustrować powieść. Magazyn ilustrowany. Tygodniki ilustrowane. 2. «uzupełniać, wyjaśniać, przedstawiać, unaoczniać coś za …

    Słownik języka polskiego

  • 13interpretować — ndk IV, interpretowaćtuję, interpretowaćtujesz, interpretowaćtuj, interpretowaćował, interpretowaćowany 1. «wyjaśniać, tłumaczyć, komentować» Interpretować fakty, prawa przyrody, wydarzenia, zarządzenia. Błędnie interpretować czyjeś wystąpienie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 14łopata — ż IV, CMs. łopataacie; lm D. łopataat 1. «ręczne narzędzie składające się z szerokiego, najczęściej prostokątnego kawałka grubej blachy osadzonej na drewnianym trzonku; służy do kopania, uprawy ziemi, przerzucania materiałów sypkich itp.; rydel,… …

    Słownik języka polskiego

  • 15łopatologiczny — pot. żart. «mający cechy łopatologii, obliczony na niedomyślność, niepojętność słuchacza» Wyjaśniać coś w łopatologiczny sposób. Łopatologiczny wykład …

    Słownik języka polskiego

  • 16naświetlać — ndk I, naświetlaćam, naświetlaćasz, naświetlaćają, naświetlaćaj, naświetlaćał, naświetlaćany naświetlić dk VIa, naświetlaćlę, naświetlaćlisz, naświetlaćświetl, naświetlaćlił, naświetlaćlony 1. «poddawać działaniu promieni słonecznych lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 17przekonywająco — przysłów. od przekonywający Mówić, tłumaczyć, wyjaśniać coś przekonywająco …

    Słownik języka polskiego

  • 18redukcjonizm — m IV, D. u, Ms. redukcjonizmzmie, blm filoz. «pogląd, według którego zjawiska i procesy złożone oraz rządzące nimi swoiste prawa dadzą się wyjaśniać na podstawie analizy zjawisk i procesów prostszych, i odpowiadających im mniej skomplikowanych… …

    Słownik języka polskiego

  • 19rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …

    Słownik języka polskiego

  • 20sensownie — sensownieej «rozumnie, z sensem» Mówić, pisać o czymś sensownie. Tłumaczyć, wyjaśniać coś sensownie …

    Słownik języka polskiego