wydrzeć

  • 21śmierć — 1. Biała śmierć a) «narkotyki, zwłaszcza kokaina»: Wobec wynikającego z handlu narkotykami oczywistego zagrożenia życia i zdrowia milionów obywateli, Stany Zjednoczone postanowiły przeznaczyć poważne środki finansnowe za walkę ze źródłem białej… …

    Słownik frazeologiczny

  • 22gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… …

    Słownik języka polskiego

  • 23nadrzeć — dk XI, nadrzećdrę, nadrzećdrzesz, nadrzećdrzyj, nadrzećdarł, nadrzećdarty 1. «wydrzeć, wyszarpać czegoś pewną ilość; drąc, wyrywając coś zgromadzić pewną ilość» Nadrzeć mchu, trawy, pierza. 2. «drąc zniszczyć dużo czegoś; narozdzierać, zedrzeć»… …

    Słownik języka polskiego

  • 24odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… …

    Słownik języka polskiego

  • 25paszcza — ż II, DCMs. paszczaczy; lm D. paszcz 1. «otwór gębowy zwierząt (zwłaszcza drapieżnych)» Szeroka, rozwarta paszcza. Paszcza tygrysa, wilka, żmii. ∆ anat. med. Wilcza paszcza «wrodzona wada rozwojowa; rozszczepienie podniebienia» ∆ bot. Lwia… …

    Słownik języka polskiego

  • 26powydzierać — dk I, powydzieraćam, powydzieraćasz, powydzieraćają, powydzieraćaj, powydzieraćał, powydzieraćany 1. «wydrzeć, wyrwać wiele czegoś, kolejno, jedno po drugim» Powydzierać kartki z notesu. 2. pot. «zniszczyć coś przez ciągłe używanie, porobić w… …

    Słownik języka polskiego

  • 27wy- — «przedrostek tworzący czasowniki pochodne, najczęściej z nadaniem czasownikowi następujących odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «ruch od wewnątrz na zewnątrz, od dołu ku górze, np. wychodzić, wyjechać, wypływać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 28wydrapać — dk IX, wydrapaćpię, wydrapaćpiesz, wydrapaćdrap, wydrapaćał, wydrapaćany wydrapywać ndk VIIIa, wydrapaćpuję, wydrapaćpujesz, wydrapaćpuj, wydrapaćywał, wydrapaćywany 1. «drapiąc, skrobiąc, usunąć coś z czegoś» Wydrapać plamę z parkietu. 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 29wyłupić — dk VIa, wyłupićpię, wyłupićpisz, wyłupićłup, wyłupićpił, wyłupićpiony wyłupiać ndk I, wyłupićam, wyłupićasz, wyłupićają, wyłupićaj, wyłupićał, wyłupićany «wyjąć, wydrzeć, wydłubać, wyłupać» Wyłupić kamień z bruku. ∆ Wyłupić komuś oczy «oślepić… …

    Słownik języka polskiego

  • 30całą gębą — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, który znakomicie odgrywa swą rolę; prawdziwy, co się zowie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gospodarz całą gębą. Inżynier całą gębą. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}całą gębą II… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień