wychylić się

  • 1wychylać się – wychylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać swoją pozycję, położenie, przesuwając się, wysuwając się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wskazówka wagi wychyliła się w prawo. Statek wychylił się na lewą burtę. {{/stl 10}}{{stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wychylić — dk VIa, wychylićlę, wychylićlisz, wychylićchyl, wychylićlił, wychylićlony wychylać ndk I, wychylićam, wychylićasz, wychylićają, wychylićaj, wychylićał, wychylićany «zmieniając pozycję, położenie czegoś, wystawić coś, wysunąć, wytknąć» Wychylić… …

    Słownik języka polskiego

  • 3wychylenie — n I 1. rzecz. od wychylić. 2. lm D. wychylenieeń «pozycja, położenie czegoś a. kogoś ukośne w stosunku do pionu» Wychylenie statku. wychylenie się rzecz. od wychylić się …

    Słownik języka polskiego

  • 4podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …

    Słownik języka polskiego

  • 5okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …

    Słownik języka polskiego

  • 6przechylić — dk VIa, przechylićlę, przechylićlisz, przechylićchyl, przechylićlił, przechylićlony przechylać ndk I, przechylićam, przechylićasz, przechylićają, przechylićaj, przechylićał, przechylićany «zmienić pozycję czegoś w kierunku od pionu ku poziomowi,… …

    Słownik języka polskiego

  • 7mysz — 1. Biedny, ubogi jak mysz kościelna «o kimś bardzo biednym»: Kiedy się poznaliśmy, nie wydał jeszcze żadnej książki i był biedny jak mysz kościelna. WO 22/01/2000. 2. Mysz się nawet nie prześlizgnie (nie prześliźnie) «coś jest bardzo dobrze… …

    Słownik frazeologiczny

  • 8kropnąć — dk Va, kropnąćnę, kropnąćniesz, kropnąćnij, kropnąćnął, kropnąćnęła, kropnąćnęli, kropnąćnięty, kropnąćnąwszy 1. forma dk czas. kropić (p.) 2. pot. «cisnąć, rzucić, rąbnąć» Kropnął czapkę na podłogę. 3. pot. «zastrzelić, zabić kogoś, coś»… …

    Słownik języka polskiego

  • 9dno — 1. Beczka, studnia, worek bez dna «o kimś lub o czymś, w co wkłada się dużo pracy, pieniędzy bez widocznego efektu»: Stęknął boleśnie: – Jesteście jak beczka bez dna! A czasy ciężkie. Złoto? Skąd ja mam wziąć dla ciebie złota? J. Dobraczyński,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 10dno — n III, Ms. dnie; lm D. den 1. «dolna powierzchnia naturalnego lub sztucznego wgłębienia w skorupie ziemskiej, wypełnionego wodą lub wolnego od niej, najniższa warstwa, spód tego wgłębienia» Dno basenu, jeziora, kanału, morza, rzeki. Dno doliny,… …

    Słownik języka polskiego