wybąkać

  • 1wybąkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIIa, wybąkaćam, wybąkaća, wybąkaćają, wybąkaćany {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 22}}wybąknąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, wybąkaćnę, wybąkaćnie, wybąkaćnij, wybąkaćnął, wybąkaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wybąkać — dk I, wybąkaćam, wybąkaćasz, wybąkaćają, wybąkaćaj, wybąkaćał, wybąkaćany wybąknąć dk Va, wybąkaćnę, wybąkaćniesz, wybąkaćnij, wybąkaćnął, wybąkaćnęła, wybąkaćnęli, wybąkaćnięty, wybąkaćnąwszy rzad. wybąkiwać ndk VIIIb, wybąkaćkuję, wybąkaćkujesz …

    Słownik języka polskiego

  • 3wyjąkać — dk I, wyjąkaćam, wyjąkaćasz, wyjąkaćają, wyjąkaćaj, wyjąkaćał, wyjąkaćany «jąkając się wypowiedzieć coś, wybąkać» Wyjąkać słowo, coś niezrozumiałego. Nie mógł nic wyjąkać. Z trudem wyjąkał, o co mu chodzi …

    Słownik języka polskiego