wtoczyć
1wtoczyć — dk VIb, wtoczyćczę, wtoczyćczysz, wtocz, wtoczyćczył, wtoczyćczony wtaczać ndk I, wtoczyćam, wtoczyćasz, wtoczyćają, wtoczyćaj, wtoczyćał, wtoczyćany «tocząc wprowadzić coś do wnętrza albo na wierzch czegoś» Wtoczyć beczkę do piwnicy. wtoczyć się …
2wtoczyć (się) — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}wtaczać (się) {{/stl 7}} …
3wtaczać się – wtoczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o czymś kulistym, walcowatym: tocząc się, dostawać się do wnętrza czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piłka wtacza się pod stół. Ołówek wtoczył się pod ławkę. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …
4wtaczać — → wtoczyć …
5wtaczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wtaczaćam, wtaczaća, wtaczaćają, wtaczaćany {{/stl 8}}– wtoczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wtaczaćczę, wtaczaćczy, wtaczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} tocząc, umieszczać coś we wnętrzu czegoś, na czymś : {{/stl… …
6cielsko — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n IIb, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zgr. od rz. ciało w zn. 1.: Spasione cielsko. Wtoczyć gdzieś swoje cielsko. Cielsko słonia, hipopotama, wieloryba. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl… …
