wtajemniczać (się)

  • 1wtajemniczać — ndk I, wtajemniczaćam, wtajemniczaćasz, wtajemniczaćają, wtajemniczaćaj, wtajemniczaćał, wtajemniczaćany wtajemniczyć dk VIb, wtajemniczaćczę, wtajemniczaćczysz, wtajemniczaćnicz, wtajemniczaćczył, wtajemniczaćczony «dopuszczać kogoś do… …

    Słownik języka polskiego

  • 2wczytywać się – wczytać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} czytając treść, starać się ją zrozumieć; poznawać, odkrywać znaczenie, przenikać do głębi, wtajemniczać się w coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczeni wczytywali się od lat w hieroglify. Wczytać się w pisma filozoficzne. {{/stl 10}} …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… …

    Słownik języka polskiego

  • 4praktyka — ż III, CMs. praktykayce; lm D. praktykayk 1. blm «świadoma i celowa działalność ludzka; doświadczenie zdobyte dzięki tej działalności» Praktyka życiowa, społeczna. Długa, wieloletnia praktyka. Dowiedzieć się czegoś z praktyki. Mieć w czymś… …

    Słownik języka polskiego