wstrzymywać

  • 1wstrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, wstrzymywaćmuję, wstrzymywaćmuje, wstrzymywaćany {{/stl 8}}– wstrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, wstrzymywaćam, wstrzymywaća, wstrzymywaćają, wstrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wstrzymywać się – wstrzymać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie pozwalać sobie na robienie czegoś, na co ma się ochotę; powściągać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wstrzymać się od picia, palenia papierosów. Ledwo wstrzymywał się od śmiechu. Nie… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 3wstrzymywać się — Wstrzymać się w pół drogi zob. droga 34 …

    Słownik frazeologiczny

  • 4nie brać do ust — Wstrzymywać się od picia alkoholu; nie pić Eng. To refrain from or stop drinking alcoholic liquor …

    Słownik Polskiego slangu

  • 5wstrzymać — dk I, wstrzymaćam, wstrzymaćasz, wstrzymaćają, wstrzymaćaj, wstrzymaćał, wstrzymaćany wstrzymywać ndk VIIIa, wstrzymaćmuję, wstrzymaćmujesz, wstrzymaćmuj, wstrzymaćywał, wstrzymaćywany 1. «spowodować zatrzymanie się czegoś, nie pozwolić posunąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 6cofać — ndk I, cofaćam, cofaćasz, cofaćają, cofaćaj, cofaćał, cofaćany cofnąć dk Va, cofaćnę, cofaćniesz, cofaćnij, cofaćnął, cofaćnęła, cofaćnęli, cofaćnięty, cofaćnąwszy 1. «powodować ruch kogoś, czegoś ku tyłowi; posuwać, pociągać wstecz; zawracać»… …

    Słownik języka polskiego

  • 7hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… …

    Słownik języka polskiego

  • 8jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… …

    Słownik języka polskiego

  • 9łza — ż IV, CMs. łzie; lm D. łez «kropla słonawej, przezroczystej, wodnistej cieczy wydzielanej przez gruczoły łzowe, utrzymującej w stanie wilgotnym rogówkę i spojówkę oka, spływająca z oka w czasie wzmożonego działania gruczołów łzowych, zwykle pod… …

    Słownik języka polskiego

  • 10odraczać — ndk I, odraczaćam, odraczaćasz, odraczaćają, odraczaćaj, odraczaćał, odraczaćany odroczyć dk VIb, odraczaćczę, odraczaćczysz, odraczaćrocz, odraczaćczył, odraczaćczony «wstrzymywać bieg jakiejś sprawy, odkładając ją na późniejszy termin; odwlekać …

    Słownik języka polskiego