wspinać

  • 11nuż — «wyraz o charakterze ekspresywnym» a) «oznaczający (w połączeniu z bezokolicznikiem) nagłe, gwałtowne, intensywne rozpoczęcie czynności; nuże» A mały nuż wrzeszczeć. Dobiegł i nuż się wspinać na drzewo. b) «nadający wypowiedzi odcień obawy,… …

    Słownik języka polskiego

  • 12palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… …

    Słownik języka polskiego

  • 13piąć się — ndk Xc, pnę się, pniesz się, pnij się, piął się, pięła się, pięli się «posuwać się w górę, drapać się, wspinać, zwykle z trudem, pokonując opór; o roślinach: rosnąć czepiając się podpory» Piąć się po schodach, pod górę. Bluszcz, winogrona pną się …

    Słownik języka polskiego

  • 14po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …

    Słownik języka polskiego

  • 15schody — blp, D. schodydów 1. «konstrukcja, będąca zwykle częścią budowli, składająca się z szeregu stopni, często z poręczami, umożliwiająca przechodzenie z jednego poziomu na inny» Betonowe, drewniane, kamienne schody. Główne, wewnętrzne, kręte, strome …

    Słownik języka polskiego

  • 16spadzisty — «mocno nachylony, opadający; stromy» Spadzisty dach. Wspinać się po spadzistym zboczu …

    Słownik języka polskiego

  • 17stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …

    Słownik języka polskiego

  • 18stok — m III, D. u, N. stokkiem; lm M. i «pochyła powierzchnia wzniesienia lub wklęsłości ziemi; zbocze» Skalisty, urwisty stok. Stromy, łagodny stok. Stok góry, wzgórza. Miasto na stoku wzgórza. Wspinać się po stoku …

    Słownik języka polskiego

  • 19windować — ndk IV, windowaćduję, windowaćdujesz, windowaćduj, windowaćował, windowaćowany pot. «żartobliwie: wnosić na górę, podnosić, dźwigać z trudem coś ciężkiego; rzadziej: ciągnąć w górę za pomocą windy» Windować ciężkie skrzynie na wóz. Z trudem… …

    Słownik języka polskiego

  • 20drapać się — I – drapnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} drapać samego siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Drapać się za uchem, po plecach. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}drapać się II {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wspinać się, piąć… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień