wspaniały

  • 71majestatyczny — majestatycznyni «pełen majestatu, dostojeństwa; imponujący, wyniosły; okazały, wspaniały» Majestatyczne ruchy. Majestatyczne góry …

    Słownik języka polskiego

  • 72obłędny — obłędnyni 1. → obłąkany w zn. 2 2. pot. «nadzwyczajny, wspaniały, niesamowity; fantastyczny» Obłędny film. Obłędna impreza. Obłędne tempo. Obłędne dziewczyny …

    Słownik języka polskiego

  • 73okazałość — ż V, DCMs. okazałośćści, blm «wspaniały, imponujący wygląd; obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość» Okazałość budowli, gmachu. Okazałość postaci. Okazałość bankietu, uroczystości. Okazałość stroju. ◊ W całej okazałości «ukazując wszystkie… …

    Słownik języka polskiego

  • 74okazały — okazałyali, okazałyalszy 1. «pokaźny, duży, dobrze się prezentujący; mający wspaniałą postawę, figurę, dobrze zbudowany, postawny» Okazały dąb. Okazały dwór, pałac. Okazała postura, tusza. Okazały wzrost. Okazały mężczyzna. 2. «odznaczający się… …

    Słownik języka polskiego

  • 75pióropusz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «pęk piór noszony jako ozdoba przy hełmie, kapeluszu itp.; kita z piór» Wspaniały pióropusz ze strusich piór. Pióropusz przy kapeluszu, szyszaku, na czaku górniczym. przen. Pióropusze trzcin. Pióropusze brzóz,… …

    Słownik języka polskiego

  • 76porywający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. porywać (p. porwać) porywający w użyciu przym. «wzbudzający uniesienie, zachwyt, entuzjazm; zachwycający, wspaniały» Porywająca muzyka, lektura. Porywający artysta, mówca …

    Słownik języka polskiego

  • 77przepyszny — «bardzo piękny, wspaniały, okazały; bardzo dobry, świetny, doskonały; wyborny, wyśmienity w smaku» Przepyszny salon. Przepyszny samochód. Przepyszne stroje, klejnoty. Przepyszny dowcip, kawał. Przepyszny humor. Przepyszna zabawa. Przepyszna… …

    Słownik języka polskiego

  • 78prześwietny — prześwietnyni 1. «niezwykle świetny; wspaniały, znakomity, nadzwyczajny» Prześwietny strój. Prześwietna uczta. 2. «czcigodny, wielce szanowny (najczęściej jako tytuł grzecznościowy, używany w sytuacjach uroczystych w stosunku do instytucji,… …

    Słownik języka polskiego

  • 79pycha — 1. ż III, CMs. pysze, blm «wysokie mniemanie o sobie; duma, wyniosłość, zarozumiałość» Unieść się pychą. Wpaść, popaść w pychę. Zrzucić pychę z serca. Wbijać kogoś w pychę. Pycha kogoś rozpiera, rozsadza, zaślepia. Ktoś jest opanowany przez pychę …

    Słownik języka polskiego

  • 80pyszność — ż V, DCMs. pysznośćści; lm D. pysznośćści zwykle w lm «doskonałe, wyśmienite jedzenie, napoje» Na kolację przygotowała same pyszności. Lodówka pełna pyszności. pyszności w połączeniu z innym rzeczownikiem (oznaczającym potrawę, napój) pełni… …

    Słownik języka polskiego