wrócił

  • 31pochorować — dk IV, pochorowaćruję, pochorowaćrujesz, pochorowaćruj, pochorowaćował «spędzić pewien czas chorując» Pochorował tydzień i wrócił do pracy. pochorować się «stać się chorym, wpaść w chorobę; o wielu osobach: zachorować kolejno lub jednocześnie»… …

    Słownik języka polskiego

  • 32powracać — I, powracaćam, powracaćasz, powracaćają, powracaćaj, powracaćał 1. ndk → powrócić 2. dk rzad. «o wielu: wrócić, powrócić; wrócić jeden po drugim» Wszyscy już z wojny powracali, tylko jej syn nie wrócił …

    Słownik języka polskiego

  • 33przebyć — dk, przebyćbędę, przebyćbędziesz, przebyćbądź, przebyćbył, przebyćbyty przebywać ndk I, przebyćam, przebyćasz, przebyćają, przebyćaj, przebyćał, przebyćany 1. «spędzić gdzieś pewien okres, czas, zostać, pomieszkać gdzieś jakiś czas» Przebył tam… …

    Słownik języka polskiego

  • 34przedwczoraj — «w dniu poprzedzającym dzień wczorajszy; onegdaj» Wrócił z podróży przedwczoraj …

    Słownik języka polskiego

  • 35się — 1. «zaimek zwrotny będący formą biernika, używany zwykle przy czasownikach, odpowiadający formie siebie lub będący formą dopełniacza, używany rzadko, tylko przy czasownikach zaprzeczonych» Widział się w lustrze. rzad. Nie widział się na tym… …

    Słownik języka polskiego

  • 36sito — n III, Ms. sicie; lm D. sit 1. «sprzęt gospodarski służący do przesiewania mąki, rzadziej innych materiałów sypkich, lub do cedzenia, mający kształt płytkiego bębna z łubu, metalu lub plastyku, z dnem z siatki włosianej, drucianej lub… …

    Słownik języka polskiego

  • 37skoro — książk. «spójnik rozpoczynający zdanie» a) «określające czas dziania się, odbywania się czegoś; jak tylko, z chwilą gdy» Skoro wzejdzie słońce, ruszymy w drogę. Skorośmy tylko wyjechali z miasta, zaczął padać deszcz. ◊ pot. Skoro świt «bardzo… …

    Słownik języka polskiego

  • 38uświnić — dk VIa, uświnićnię, uświnićnisz, uświń, uświnićnił, uświnićniony pot. «ubrudzić, powalać» Uświnić podłogę błotem. Samochód wrócił z drogi cały uświniony. uświnić się strona zwrotna czas. uświnić Gdzieś się tak uświnił? …

    Słownik języka polskiego

  • 39wieczór — m IV, Ms. wieczórczorze; lm M. wieczórczory 1. D. wieczórczoru a. wieczórczora «część doby rozpoczynająca się z końcem dnia i poprzedzająca noc; czas między zachodem słońca a nocą» Ciepły, letni wieczór. Dżdżysty, jesienny wieczór. Księżycowy… …

    Słownik języka polskiego

  • 40wojaczka — ż III, CMs. wojaczkaczce, blm pot. z odcieniem żart. «branie udziału w wojnie, w walce; służba żołnierska, wojowanie» Wrócił cało z wojaczki …

    Słownik języka polskiego