wprawić
21kłopot — m IV, D. u, Ms. kłopotocie; lm M. y «trudna, skomplikowana lub przykra sytuacja, budząca niepokój, zmuszająca do szczególnych zabiegów, starań, wymagająca jakiegoś działania» Duży, mały, niemały, straszny, wielki kłopot. Drobne kłopoty. Kłopoty… …
22młynek — m III, D. młyneknka, N. młyneknkiem; lm M. młyneknki 1. «urządzenie (lub część urządzenia) służące do mielenia, rozdrabniania, przerabiania głównie produktów spożywczych, np. wysuszonych ziaren roślinnych» Młynek ręczny, elektryczny. Młynek do… …
23młyniec — m II, D. młyńca; lm M. młyńce, D. młyńców «nagły, szybki ruch wirowy, obrót, wywinięcie czymś; w fechtunku: cios poprzedzony takim ruchem broni» Karkołomny młyniec. ◊ Puścić coś młyńcem; wywinąć, wykręcić młyńca (czymś) «wprawić coś w ruch… …
24nakręcić — dk VIa, nakręcićcę, nakręcićcisz, nakręcićkręć, nakręcićcił, nakręcićcony nakręcać ndk I, nakręcićam, nakręcićasz, nakręcićają, nakręcićaj, nakręcićał, nakręcićany 1. «kręcąc wprawić w ruch, za pomocą kręcenia (naciągania sprężyny) uczynić jakiś… …
25nastroić — dk VIa, nastroićstroję, nastroićstroisz, nastroićstrój, nastroićstroił, nastroićstrojony nastrajać ndk I, nastroićam, nastroićasz, nastroićają, nastroićaj, nastroićał, nastroićany 1. «strojąc instrument muzyczny, nadać mu właściwy ton; zaczynając …
26oczko — n II, N. oczkokiem; lm M. oczkoka, D. oczek 1. lm M. oczkoka a. oczkoki «małe oko; pieszczotliwie o oku» Małe, chytre, rozbiegane oczka. Piwne oczka dziecka. Zamknij oczka i śpij. ∆ Pawie oczko a) «mieniące się tęczowo kółko na końcu piór… …
27oszklić — dk VIa, oszklićlę, oszklićlisz, oszklićlij, oszklićlony «wprawić szkło, szyby» Oszklić okna, drzwi. Oszklić dom. Oszklona gablota. Oszklony kredens. Oszklona weranda …
28oszołomienie — n I 1. rzecz. od oszołomić. 2. «stan zamroczenia, półprzytomności, odurzenia» Oszołomienie narkozą. Wprawić kogoś w oszołomienie. przen. «stan wywołany silnym przeżyciem, uczucie wielkiego zdziwienia, radości, onieśmielenia itp.» Spoglądać na coś …
29pantałyk — m III, D. u, blm tylko we fraz. Zbić kogoś z pantałyku «pozbawić kogoś pewności siebie, wprawić w zakłopotanie; zmieszać, zbić z tropu» ‹ros. (?)› …
30pobujać — dk I, pobujaćam, pobujaćasz, pobujaćają, pobujaćaj, pobujaćał, pobujaćany 1. «spędzić jakiś czas na bujaniu, huśtaniu kogoś albo czegoś, wprawić w jednostajny ruch; pokołysać, pohuśtać» Przez chwilę pobujała płaczące niemowlę. Wysokie fale… …
