wpaść w przerażenie

  • 1oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …

    Słownik języka polskiego

  • 2panika — ż III, CMs. panikaice zwykle blm «nagły, niepohamowany, często nieuzasadniony strach, przerażenie, popłoch, zamieszanie ogarniające zwykle większą liczbę ludzi» Szerzyć, wywoływać panikę. Ulec panice, wpaść w panikę. Uciekać w panice. Panika… …

    Słownik języka polskiego

  • 3popłoch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} nagły, obezwładniający strach; przerażenie, panika : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielki, nieopisany popłoch. Uciekać w popłochu.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}wpaść w popłoch… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień