wlec
31ślimak — 1. Chować się, schować się jak ślimak w skorupie (w skorupę); zamknąć się jak ślimak w skorupie «nie udzielać się, nie bywać nigdzie, nie utrzymywać z nikim kontaktów, nie interesować się niczym»: (...) pochmurniała Adela, zamykała się w sobie,… …
32tył — 1. pot. Być do tyłu z czymś «nie nadążać z czymś lub ponieść jakąś stratę»: Z „konsumpcją” kulturalną jesteśmy kilkadziesiąt lat do tyłu. Statystyczny Polak kupuje tylko jedną książkę rocznie, chodzi do kina raz na półtora roku, do teatru raz na… …
33ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… …
34ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …
35człapać — ndk IX, człapaćpię, człapaćpiesz, człap, człapaćpał 1. «iść krokiem powolnym wlokąc nogi; stąpać ciężko, powoli; wlec się» Z trudem człapać po błocie. Koń człapał miarowo. 2. «idąc klapać, stukać obuwiem spadającym z nóg» Człapać za dużymi… …
36dłużyć się — ndk VIb, dłużyć sięży się, dłużyć sięył się (tylko w 3 os.) «o czasie, o tym, co trwa w czasie: zbyt wolno mijać, wydawać się dłuższym niż zwykle, niż w rzeczywistości; być nużąco rozwlekłym; wlec się» Czas, dzień się dłużył. Droga, podróż… …
37leniwie — leniwieej «bez chęci do pracy, gnuśnie, apatycznie, opieszale, ociągając się» Wlec się leniwie …
38leźć — ndk XI, lezę, leziesz, leź, lazł, lazła, leźli 1. pot. «iść, posuwać się wolno, wlec się» Leźć po błocie. Konie ledwo lazły. 2. pot. «wchodzić na górę, wspinać się, wdrapywać się» Leźć na drzewo. Leźć po drabinie. 3. pot. «iść, dostawać się… …
39łazić — ndk VIa, łażę, łazićzisz, łaź, łazićził 1. «chodzić wolno, ciężko, niezgrabnie, wlec się; czasem potocznie z odcieniem pospolitości: chodzić» Łaził z kąta w kąt. ◊ posp. Łazić za kimś, za czymś «starać się o czyjeś względy; zabiegać o coś» 2.… …
40ogon — m IV, D. a, Ms. ogonnie; lm M. y 1. «u zwierząt kręgowych: tylna część ciała, złożona zwykle z coraz drobniejszych kręgów; także tylna, zwężona część ciała wielu bezkręgowców; futro, skóra z takiej części ciała» Długi, puszysty ogon. Chwytny ogon …
