wino się burzy

  • 1burzyć się — I – zburzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan równowagi, ładu na stan przeciwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocean burzył się niebezpiecznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2burzyć — ndk VIb, burzyćrzę, burzyćrzysz, burz, burzyćył, burzyćrzony 1. «powodować rozpadanie się czegoś; rozwalać, niszczyć» Burzyć stare domy, mury. Bomba burząca. przen. Burzyć czyjś spokój. Burzyć stare zasady, formy. 2. «powodować kłębienie się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 3głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4chodzić — ndk VIa, chodzę, chodzisz, chodź, chodził 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, udawać się dokądś stawiając kroki, stąpając» Chodzić lekko, szybko, pieszo, piechotą. Chodzić na palcach, energicznym krokiem. Chodzić po lesie, po górach. Chodzić… …

    Słownik języka polskiego

  • 5skwaśnieć — dk III, skwaśniećeję, skwaśniećejesz, skwaśniećej, skwaśniećniał, skwaśniećniały, skwaśniećnieli «ulec procesowi fermentacji kwaśnej, stać się kwaśnym, zepsuć się» Mleko po burzy skwaśniało. Zupa skwaśniała. Skwaśniałe wino. przen. «stać się… …

    Słownik języka polskiego