wierny przyjaciel
1przyjaciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. przyjacielciół, N. przyjacielciółmi 1. «człowiek pozostający z kimś w bliskich, serdecznych stosunkach, żyjący z kimś w przyjaźni, darzony zaufaniem» Dobry, oddany, serdeczny, wierny przyjaciel. Mieć przyjaciela. ◊… …
2wierny — wiernyni, wiernyniejszy 1. «dochowujący komuś, czemuś wiary, nie zdradzający kogoś; służący komuś z oddaniem, przywiązany do kogoś; będący wyrazem, objawem oddania; zaufany, pewny, lojalny» Wierny przyjaciel. Wierna żona. Wierna miłość, przyjaźń …
3wierny — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, wiernyni, wiernyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oddany komuś, czemuś bez względu na okoliczności, nie zdradzający kogoś, przywiązany do kogoś; dochowujący wiary, lojalny;… …
4przyjaciel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. przyjacielciół, C. przyjacielciołom, N. przyjacielciółmi, Mc. przyjacielciołach {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba połączona z kimś bliskimi, serdecznymi więzami,… …
5Библиография Станислава Лема — Станислав Лем, Краков, 30.10.2005 …
6bębenek — Podbijać komuś bębenka «zachęcać kogoś pochlebstwami do czegoś»: Czesław Miłosz, przyjaciel wierny, lecz nie unikający mówienia wprost nawet prawd nieprzyjemnych, usiłował przestrzegać pisarza /J. Andrzejewskiego/ przed zatraceniem zdolności… …
7pobratymiec — m II, DB. pobratymiecmca, W. pobratymiecmcze (pobratymiecmcu); lm M. pobratymiecmcy, DB. pobratymiecmców 1. książk. «człowiek pochodzący z tego samego szczepu, co ktoś inny, mówiący tym samym albo pokrewnym językiem» Czyjś pobratymiec. Wszyscy… …
