wiatrówka

  • 1wiatrówka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. wiatrówkawce; lm D. wiatrówkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rodzaj lekkiej, luźnej bluzy sportowej, często ze ściągaczem u dołu {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2wiatrówka — ż III, CMs. wiatrówkawce; lm D. wiatrówkawek 1. «lekka kurtka, bluza sportowa, nie krępująca ruchów, zabezpieczająca przed wiatrem, deszczem» Męska, damska, dziecięca wiatrówka. Nieprzemakalna wiatrówka. Stylonowa, skórzana wiatrówka. Wiatrówka… …

    Słownik języka polskiego

  • 3brezentowy — przym. od brezent Brezentowa plandeka, wiatrówka. Brezentowe wiadro …

    Słownik języka polskiego

  • 4kapiszon — m IV, D. u a. a, Ms. kapiszonnie; lm M. y 1. «kaptur noszony osobno lub przyszyty do kołnierza płaszcza lub innego okrycia wierzchniego» Płaszcz, wiatrówka z kapiszonem. 2. «w dawnej ręcznej broni palnej: rodzaj spłonki mosiężnej lub miedzianej… …

    Słownik języka polskiego

  • 5khaki — ndm «brunatnozielony kolor ochronny tkanin używanych głównie na odzież wojskową i roboczą; niekiedy także o tkaninie w tym kolorze» Bluza, wiatrówka koloru khaki. ‹ang. z hind.› …

    Słownik języka polskiego

  • 6manczesterowy — «zrobiony, uszyty z manczestru» Kurtka, wiatrówka manczesterowa …

    Słownik języka polskiego

  • 7ortalion — m IV, D. u, Ms. ortalionnie; lm M. y «włókno sztuczne (poliamidowe) przypominające jedwab; cienka, nieprzemakalna tkanina z tego włókna» Kurtka, płaszcz, wiatrówka z ortalionu. ‹wł. nazwa firmowa› …

    Słownik języka polskiego

  • 8panterka — ż III, CMs. panterkarce; lm D. panterkarek 1. rzad. zdr. od pantera. 2. środ. «bluza, wiatrówka lub skafander wojskowy barwy ochronnej, ciemnozielonej w żółtobrunatne plamy» …

    Słownik języka polskiego

  • 9katana — Kurtka lub wiatrówka, zwłaszcza zrobiona z dżinsu i noszona przez nastolatki Eng. A jacket or windbreaker, especially made of jeans, typically worn by adolescents …

    Słownik Polskiego slangu

  • 10nieść — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Vc, niosę, niesie, nieś, niósł, niosła, nieśli, niesiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} iść, będąc czymś obciążonym, trzymając coś w rękach lub w inny sposób (np. na plecach) : {{/stl …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień