więzienia

  • 61puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …

    Słownik języka polskiego

  • 62skazać — dk IX, skażę, skażesz, skaż, skazaćał, skazaćany skazywać ndk VIIIa, skazaćzuję, skazaćzujesz, skazaćzuj, skazaćywał, skazaćywany «wydać wyrok określający karę wymierzoną oskarżonemu za popełnione przestępstwa» Skazać kogoś na wygnanie. Skazać… …

    Słownik języka polskiego

  • 63spalony — spalonyleni imiesł. bierny czas. spalić (p.) spalony w użyciu przym., środ. «w warunkach konspiracji: odkryty, rozpoznany, zdemaskowany przez władze; zmuszony do zmiany miejsca pobytu, nie nadający się więcej do wyzyskiwania w akcji… …

    Słownik języka polskiego

  • 64stąd — «zaimek przysłówkowy zastępujący wyrazy (wyrażenia) oznaczające określenia miejsca, przyczynę, powód, źródło czegoś itp.» a) «z tego miejsca» Stąd do miasta niedaleko. O kilometr stąd jest rzeka. Nie oddalaj się stąd. ◊ Stąd dotąd «od tego… …

    Słownik języka polskiego

  • 65trafiać — ndk I, trafiaćam, trafiaćasz, trafiaćają, trafiaćaj, trafiaćał, trafiaćany trafić dk VIa, trafiaćfię, trafiaćfisz, traf, trafiaćfił, trafiaćfiony 1. «o strzelającym, rzucającym czymś; o pocisku: dosięgać celu; nie chybiać, nie pudłować» Trafiać… …

    Słownik języka polskiego

  • 66uciec — dk Vc, ucieknę, uciekniesz, ucieknij, uciekł, uciekłszy uciekać ndk I, uciecam, uciecasz, uciecają, uciecaj, uciecał 1. «oddalić się biegiem z jakiegoś miejsca (głównie w obawie przed pogonią), szybko odjechać, ujść» Uciec przed pogonią. Uciekać… …

    Słownik języka polskiego

  • 67uwięzić — dk VIa, uwiężę, uwięzićzisz, uwięź, uwięzićził, uwięzićziony 1. «pozbawić kogoś wolności, wtrącić do więzienia» Uwięzić kogoś pod zarzutem morderstwa. 2. «zatrzymać kogoś gdzieś na pewien czas, uniemożliwić komuś wydobycie się skądś, pozbawić… …

    Słownik języka polskiego

  • 68uwolnić — dk VIa, uwolnićnię, uwolnićnisz, uwolnićnij, uwolnićnił, uwolnićniony uwalniać ndk I, uwolnićam, uwolnićasz, uwolnićają, uwolnićaj, uwolnićał, uwolnićany 1. «uczynić wolnym, wypuścić na wolność (np. z niewoli, z więzienia)» Uwolnić jeńców,… …

    Słownik języka polskiego

  • 69warunkowo — «pod pewnymi warunkami; zależnie od pewnych warunków» Zgodzić się na coś warunkowo. Zwolnić kogoś warunkowo z więzienia …

    Słownik języka polskiego

  • 70wędrować — ndk IV, wędrowaćruję, wędrowaćrujesz, wędrowaćruj, wędrowaćował 1. «odbywać wędrówkę pieszo lub używając środków lokomocji; chodzić, jeździć, podróżować» Wędrować pieszo, piechotą a. na piechotę. Wędrować autostopem. Wędrować samochodem. Wędrować …

    Słownik języka polskiego