walczyć do upadłego
1walczyć — ndk VIb, walczyćczę, walczyćczysz, walcz, walczyćczył 1. «toczyć walkę, brać udział w walce, w bitwie, w wojnie; bić się» Walczyć dzielnie, mężnie, bohatersko, zaciekle, zażarcie. Walczyć jak lew. Walczyć do końca, do upadłego, do ostatniego tchu …
2upadły — upadłydli «taki, który prowadzi niemoralne, nieetyczne życie» Upadły człowiek. Dziewczyna, kobieta upadła. do upadłego pot. «do wyczerpania wszystkich sił, wszelkich środków; do ostatka, do końca» Walczyć do upadłego. Tańczyć do upadłego …
3bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …
