wałęsać się
11włóczyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chodzić, jeździć bez celu, wałęsać się; wieść życie włóczęgi : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomni włóczący się po mieście. Chuligani włóczą się po ulicach. Smarkacze włóczą się po… …
12wałkonić się — ndk VIa, wałkonić sięnię się, wałkonić sięnisz się, wałkonić sięoń się, wałkonić sięnił się pot. «wałęsać się bezczynnie, próżnować, leniuchować; być próżniakiem, wałkoniem» Wałkonił się po całych dniach …
13szwendać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szwendać sięam się, szwendać sięa się, szwendać sięają się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} chodzić gdzieś bez celu, łazić, wałęsać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szwendał się po mieszkaniu bez zajęcia. {{/stl 10}} …
14pętać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} chodzić bez celu, przeszkadzając komuś swoją obecnością; wałęsać się, kręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie pętaj mi się tu! Pętać się po kuchni. {{/stl 10}} …
15wałęsanie się — n I rzecz. od wałęsać się …
16plątać — ndk IX, plączę, plączesz, plącz, plątaćał, plątaćany 1. «gmatwać, motać, wikłać» Plątać nici. Plątać włosy. 2. pot. «brać jedno za drugie, niesłusznie coś z czymś utożsamiać» Plątać nazwiska różnych autorów. Plątać daty historyczne. plątać się 1 …
17tłuc — ndk XI, tłukę, tłuczesz, tłucz, tłukł, tłuczony 1. «uderzeniami rozbijać na kawałki, rozgniatać coś, niszczyć coś przez uderzanie, rzucanie; rozbijać» Tłuc szklanki przy zmywaniu. Brzęk tłuczonego szkła. Tłuczone kartofle. Tłuc kamienie. Tłuc… …
18włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć …
19bujać — ndk I, bujaćam, bujaćasz, bujaćają, bujaćaj, bujaćał, bujaćany rzad. bujnąć dk Va, bujaćnę, bujaćniesz, bujaćnij, bujaćnął, bujaćnęła, bujaćnęli, bujaćnięty, bujaćnąwszy 1. tylko ndk «unosić się w powietrzu, fruwać, latać» Ptaki bujają w błękicie …
20kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …
