w oddali

  • 41rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… …

    Słownik języka polskiego

  • 42szarzeć — ndk III, szarzećeje, szarzećrzał 1. «stawać się szarym, przybierać szarą barwę; o niebie: rozjaśniać się o świcie» O zmierzchu wszystko szarzało. 2. «wyglądać szaro, mieć szary kolor; rysować się niewyraźnie, szaro na jakimś tle» W oddali szarzał …

    Słownik języka polskiego

  • 43ujrzeć — dk VIIb, ujrzę, ujrzysz, ujrzyj, ujrzał, ujrzeli, ujrzany książk. «zobaczyć, spostrzec» Ujrzeć coś na własne oczy, własnymi oczami. Ujrzeć coś w oddali. ◊ Ujrzeć światło dzienne «urodzić się, przyjść na świat» ◊ Książka, dzieło itp. ujrzały… …

    Słownik języka polskiego

  • 44zabrzmieć — dk VIIa, zabrzmiećbrzmi, zabrzmiećbrzmij, zabrzmiećbrzmiał 1. «dać się słyszeć; rozlec się, odezwać się» Zabrzmiały ciche dźwięki fortepianu. Zabrzmiał śmiech, śpiew. Zabrzmiała pieśń. Echo zabrzmiało w oddali. Zabrzmiała głośna komenda. przen. W …

    Słownik języka polskiego

  • 45zaczerwienieć — dk III, zaczerwieniećeje, zaczerwieniećniał 1. «pojawić się, zarysować się jako czerwona plama, odbić się od tła czerwonym kolorem; zaczerwienić się» W oddali zaczerwieniała czapeczka dziecka. 2. «stać się czerwonym, nabrać czerwonego koloru,… …

    Słownik języka polskiego

  • 46zamajaczyć — dk VIb, zamajaczyćczę, zamajaczyćczysz, zamajaczyćjacz, zamajaczyćczył 1. «ukazać się, zarysować się mgliście, niewyraźnie» W oddali zamajaczył las. 2. «odezwać się majacząc, bredząc, mówiąc bez sensu» Zamajaczyć w gorączce, we śnie …

    Słownik języka polskiego

  • 47zarysować — dk IV, zarysowaćsuję, zarysowaćsujesz, zarysowaćsuj, zarysowaćował, zarysowaćowany zarysowywać ndk VIIIa, zarysowaćowuję, zarysowaćowujesz, zarysowaćowuj, zarysowaćywał, zarysowaćywany 1. «pokryć coś kreskami, rysunkami» Zarysować cały arkusz… …

    Słownik języka polskiego

  • 48zaświtać — dk I, zaświtaćta, zaświtaćają, zaświtaćał «zaświecić świtając, zajaśnieć» Ranek zaświtał. W oddali zaświtała zorza. ◊ Coś komuś zaświtało (w głowie) «ktoś zaczął coś rozumieć, czegoś się domyślać» …

    Słownik języka polskiego

  • 49kŕpar — ja m (ȓ) redko kdor zbira in (pre)prodaja cunje in druge odpadne predmete; cunjar: stare obleke so oddali krparju …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • 50natečáj — a m (ȃ) javna objava, s katero se iščejo kandidati za prevzem določenega dela ali za službo: delo so oddali brez natečaja; natečaj za izvirna dramska dela; natečaj za sprejem študentov v prvi letnik / razpisati natečaj za delovno mesto;… …

    Slovar slovenskega knjižnega jezika