w oddali

  • 31ulać — 1. Jak ulał a) «w sam raz, akurat»: Czy Steffi i André będą z sobą szczęśliwi? Znajomi słynnej pary są zgodni co do jednego – pasują do siebie jak ulał, bynajmniej nie tylko dlatego, że i ona, i on oddali znaczną część życia tenisowi. Życie na… …

    Słownik frazeologiczny

  • 32zmysły — Pomieszanie zmysłów «choroba psychiczna; obłęd»: Dymitra zabili, Halszkę oddali pod kuratelę matce, która ją uwięzić musiała i w baszcie trzymała, aż Halszka z nieszczęśliwej tej miłości dostała pomieszania zmysłów i umarła. J. Kolbuszewski,… …

    Słownik frazeologiczny

  • 33brzmieć — ndk VIIa, brzmi, brzmij, brzmiał 1. «być słyszanym, przejawiać się jako dźwięk, głos» Echo brzmiało. Melodia piosenki brzmiała w oddali. 2. «wydawać, wytwarzać dźwięk, głos» Dzwony, organy brzmią głośno. 3. «mieć określoną postać słowną, zawierać …

    Słownik języka polskiego

  • 34dal — ż V, DCMs. dalli; lm M. e, D. dalli «przestrzeń odległa, ciągnąca się daleko; duże oddalenie, dalekość» Błękitna, morska, sina dal. Patrzeć, spoglądać w dal. ∆ sport. Skok w dal «skok na odległość» w dali «w oddali, w oddaleniu, daleko» W dali… …

    Słownik języka polskiego

  • 35głuchnąć — ndk Vc, głuchnąćnę, głuchnąćniesz, głuchł, rzad. Va, głuchnąćnę, głuchnąćniesz, głuchnąćnął, głuchnąćnęła, głuchnąćnęli 1. «tracić słuch, coraz bardziej źle słyszeć; przestawać słyszeć» Głuchnąć ze starości, od huku. 2. «przestawać być słyszalnym …

    Słownik języka polskiego

  • 36lśnić — ndk VIa, lśni, lśnił «dawać blask, odbijać światło; błyszczeć, jaśnieć, świecić» Lśnić jak lustro, jak zwierciadło, jak brylant, jak szkło. Lśniło od czystości. Lśniące włosy. lśnić się to samo, co lśnić W oddali lśniła się tafla wody …

    Słownik języka polskiego

  • 37milknąć — ndk Vc, milknąćnę, milknąćniesz, milknąćnij, milkł a. milknąćnął, milknąćkła, milknąćkli «przestawać mówić, wydawać głos; przestawać być słyszalnym; cichnąć» Mówi coraz ciszej, wreszcie milknie. Słychać głosy i kroki milknące w oddali. Muzyka,… …

    Słownik języka polskiego

  • 38nadbiec — a. nadbiegnąć dk Vc, nadbiecbiegnę, nadbiecbiegniesz, nadbiecbiegnij, nadbiecbiegł, nadbiecbiegła, nadbiecbiegli, nadbiecbiegłszy nadbiegać ndk I, nadbiecam, nadbiecasz, nadbiecają, nadbiecaj, nadbiecał 1. «przybyć biegiem w odpowiednim momencie …

    Słownik języka polskiego

  • 39niknąć — ndk Va a. Vc, niknąćnę, niknąćniesz, niknąćnij, niknąćnął a. nikł, niknąćnęła a. niknąćkła, niknąćnęli a. niknąćkli 1. «stawać się niewidocznym, ginąć z oczu; znikać» Niknąć we mgle, w mroku, w oddali. Niknący w blasku słońca samolot. Niknąca w… …

    Słownik języka polskiego

  • 40przewalić — dk VIa, przewalićlę, przewalićlisz, przewalićwal, przewalićlił, przewalićlony przewalać ndk I, przewalićam, przewalićasz, przewalićają, przewalićaj, przewalićał, przewalićany 1. pot. «przewrócić, wywrócić; zwalić z nóg» Przewalić przeciwnika na… …

    Słownik języka polskiego