w murze

  • 31gniazdo — n III, Ms. gnieździe; lm D. gniazd 1. «pomieszczenie, schronienie z gałęzi, traw, gliny itp., przygotowane przez ptaki lub inne zwierzęta dla wylęgu i wychowania potomstwa; legowisko, cały wyląg z rodzicami i z tym pomieszczeniem, legowiskiem… …

    Słownik języka polskiego

  • 32listwa — ż IV, CMs. listwawie; lm D. listwatew 1. «podłużny, wąski kawałek drewna, zwykle stosowany jako element łączący płaszczyzny, wzmacniający konstrukcję lub jako szczegół zdobniczy» Lamperia z listew. Oprawić obraz w listwy. ∆ mors. Listwa odbojowa… …

    Słownik języka polskiego

  • 33mazerować — ndk IV, mazerowaćruję, mazerowaćrujesz, mazerowaćruj, mazerowaćował, mazerowaćowany 1. «malować na drewnie, murze deseń imitujący słoje drzewne; słojować» 2. → kostkować w zn. 2 ‹niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 34mocno — mocnoniej 1. «z siłą, w sposób znamionujący siłę; silnie, energicznie, krzepko» Szarpnąć coś mocno. Ucałować, uścisnąć, uderzyć kogoś mocno. Ująć coś mocno w dłonie. ◊ Stanąć mocno (na nogach) «poczuć się pewnie w danej sytuacji życiowej, zdobyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 35murłat — m IV, D. u, Ms. murłatacie; lm M. y bud. «drewniana belka układana na wzniesionym murze budynku, na której się opiera więźba dachowa; murłata, namurnica» ‹z niem.› …

    Słownik języka polskiego

  • 36nisza — ż II, DCMs. niszaszy; lm D. nisz 1. «półkolista lub prostokątna wnęka w murze, stosowana najczęściej jako rama architektoniczna dla rzeźby; naturalne lub wykute wgłębienie w skale» Posąg, waza umieszczone w niszy. Źródło bijące z niszy w skale. 2 …

    Słownik języka polskiego

  • 37obruszyć — dk VIb, obruszyćszę, obruszyćszysz, obruszyćrusz, obruszyćszył, obruszyćszony obruszać ndk I, obruszyćam, obruszyćasz, obruszyćają, obruszyćaj, obruszyćał, obruszyćany 1. «spowodować obsunięcie się czegoś sypkiego, obwalenie się czegoś» Obruszyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 38okno — n III, Ms. oknonie; lm D. okien 1. «otwór w ścianie (budynku, pojazdu itp.), w którym osadzona jest oszklona rama, służący do doprowadzania światła, zwykle także umożliwiający wentylację; potocznie niekiedy o szybie wprawionej w ramę okalającą… …

    Słownik języka polskiego

  • 39okrakiem — «obejmując coś rozstawionymi nogami» Siąść okrakiem na krześle, na murze. Zjeżdżać okrakiem po poręczy. Stać okrakiem nad czymś …

    Słownik języka polskiego

  • 40ołówek — m III, D. ołówekwka, N. ołówekwkiem; lm M. ołówekwki 1. «przyrząd do pisania, rysowania lub kreślenia, składający się z pręcika (zwykle grafitowego) osadzonego w oprawce drewnianej, metalowej lub plastykowej» Czarny, kolorowy ołówek. Ołówek… …

    Słownik języka polskiego