w konsternację
1konsternacja — ż I, DCMs. konsternacjacji, blm «uczucie zakłopotania, nagłego zaskoczenia; zdumienie, zmieszanie» Wywołać, ukryć konsternację. Zapanowała konsternacja. ‹łac.› …
2konsternacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} niemiłe uczucie zaskoczenia, pomieszanego z lękiem i niepewnością; zmieszanie, zakłopotanie, wywołane zwykle czyimś nieoczekiwanym zachowaniem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po jego słowach zapanowała …
3konsternować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, konsternowaćnuję, konsternowaćnuje, konsternowaćany {{/stl 8}}– skonsternować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać u innych konsternację, peszyć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Konsternował zebranych …
4mrozić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, mrożę, mrozićzi, mróź || mroź, mrożony {{/stl 8}}– zmrozić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przenikać chłodem, mrozem; ścinać mrozem; ziębić, chłodzić …
5zapędzać – zapędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}w kozi róg {{/stl 13}}{{stl 7}} udowadniać swoją całkowitą wyższość nad kimś, wprawiać kogoś w konsternację, stawiać w trudnym położeniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Każdego zapędzał w kozi róg swoimi pytaniami.… …
6zbijać – zbić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z tropu {{/stl 13}}{{stl 7}} wprawiać kogoś w konsternację, powodować zmieszanie, utratę pewności siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zbić kogoś z tropu uwagami, stanowczością, milczeniem. {{/stl 10}} …
