w jakiejś sprawie

  • 111skonsultować — dk IV, skonsultowaćtuję, skonsultowaćtujesz, skonsultowaćtuj, skonsultowaćował, skonsultowaćowany 1. rzad. «omówić, przedyskutować coś z kimś» Internista skonsultował przypadek z innym specjalistą. 2. rzad. «udzielić porady, zwłaszcza lekarskiej» …

    Słownik języka polskiego

  • 112solidaryzować się — ndk IV, solidaryzować sięzuję się, solidaryzować sięzujesz się, solidaryzować sięzuj się, solidaryzować sięował się «zgadzać się z kimś w jakiejś sprawie, być jednomyślnym, solidarnym; poczuwać się do współodpowiedzialności z kimś» Solidaryzować… …

    Słownik języka polskiego

  • 113spodziewać się — ndk I, spodziewać sięam się, spodziewać sięasz się, spodziewać sięają się, spodziewać sięaj się, spodziewać sięał się, spodziewać sięany 1. «mieć nadzieję, przewidywać, przypuszczać, że coś nastąpi; pragnąć, żeby coś nastąpiło; oczekiwać czegoś,… …

    Słownik języka polskiego

  • 114staranie — n I; lm D. staranieań zwykle w lm «usiłowania skierowane ku osiągnięciu, otrzymaniu czegoś; zabiegi» Gorączkowe, gorliwe, usilne, skuteczne starania. Daremne, próżne, nieustanne, wieloletnie starania o coś. Podejmować starania o coś. Dołożyć… …

    Słownik języka polskiego

  • 115sukno — n III, Ms. suknonie; lm D. suknokien 1. «tkanina wełniana z przędzy zgrzebnej, zwykle o splocie płóciennym, mająca powierzchnię spilśnioną przez folowanie» Cienkie, grube sukno. Obić stół suknem. ◊ Schować coś pod sukno, trzymać coś pod suknem… …

    Słownik języka polskiego

  • 116szary — szarzy 1. «o kolorze: będący mieszaniną białego z czarnym; ciemnosiwy, ciemnopopielaty» Szare oczy. Szare niebo. Szara suknia, torba. Szare ściany. ∆ Szare mydło «mydło potasowe produkowane z gorszych gatunków olejów, miękkie, o mazistej… …

    Słownik języka polskiego

  • 117szeptać — ndk IX, szeptaćpczę (szeptaćpcę), szeptaćpczesz (szeptaćpcesz), szeptaćał, szeptaćany szepnąć dk Va, szeptaćnę, szeptaćniesz, szeptaćnij, szeptaćnęła, szeptaćnęli, szeptaćnięty, szeptaćnąwszy 1. «mówić, rozmawiać szeptem, głosem przyciszonym»… …

    Słownik języka polskiego

  • 118telefon — m IV, D. u, Ms. telefonnie; lm M. y 1. «urządzenie techniczne umożliwiające dwustronną rozmowę na odległość, składające się z aparatów nadawczo odbiorczych połączonych przewodami; także: każdy z takich aparatów; aparat telefoniczny» Telefon… …

    Słownik języka polskiego

  • 119telefonować — ndk IV, telefonowaćnuję, telefonowaćnujesz, telefonowaćnuj, telefonowaćował «porozumiewać się z kimś telefonicznie; rozmawiać przez telefon» Telefonować w jakiejś sprawie. Telefonować po lekarza. Telefonował, że nie przyjdzie …

    Słownik języka polskiego

  • 120u — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę u» ∆ U otwarte «u zwykłe w odróżnieniu od ó» 2. «samogłoska ustna, wymawiana przy znacznym wzniesieniu tylnej części języka ku podniebieniu miękkiemu, z silnym zwężeniem i zaokrągleniem warg» II «przyimek… …

    Słownik języka polskiego