w biurze

  • 11zmyć — 1. Ktoś poszedł, wyszedł, odszedł, uciekł itp. jak zmyty «ktoś wyszedł, poszedł, odszedł, uciekł itp. upokorzony, zawstydzony»: X opowiadał z przejęciem o walce na Starym Mieście, o wysadzeniu czołgu niemieckiego, a okazało się (...) że… …

    Słownik frazeologiczny

  • 12zmywać — 1. Ktoś poszedł, wyszedł, odszedł, uciekł itp. jak zmyty «ktoś wyszedł, poszedł, odszedł, uciekł itp. upokorzony, zawstydzony»: X opowiadał z przejęciem o walce na Starym Mieście, o wysadzeniu czołgu niemieckiego, a okazało się (...) że… …

    Słownik frazeologiczny

  • 13dać — dk I dam, dasz, dadzą, daj, dał, dany dawać ndk IX, daję, dajesz, dają, dawaj, dawał, dawany 1. «przekazać komuś rzecz, którą się posiada lub rozporządza; obdarzyć czym; podarować, ofiarować, oddać; poświęcić co» Dawać pieniądze na utrzymanie.… …

    Słownik języka polskiego

  • 14goniec — m II, DB. gońca 1. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców «pracownik w biurze, fabryce lub w innym zakładzie pracy zajmujący się roznoszeniem korespondencji» Goniec biurowy. Przesyłać listy, paczki przez gońca. 2. W. gończe; lm M. gońcy, DB. gońców… …

    Słownik języka polskiego

  • 15gromadzić — ndk VIa, gromadzićdzę, gromadzićdzisz, gromadzićadź, gromadzićdził, gromadzićdzony «składać w jednym miejscu rzeczy, przedmioty; skupiać w jednym miejscu istoty żyjące; zbierać» Gromadzić książki, zapasy. Gromadzić wojsko. gromadzić się 1.… …

    Słownik języka polskiego

  • 16hala — I ż I, DCMs. halali; lm D. hal «wielka sala, obszerne pomieszczenie; budynek, zwykle jednokondygnacyjny, jednoprzestrzenny, o wysokim i rozległym wnętrzu» Hala fabryczna, produkcyjna. Hala targowa, widowiskowa, wystawowa. Szklany dach hali dworca …

    Słownik języka polskiego

  • 17iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …

    Słownik języka polskiego

  • 18kadrowiec — m II, DB. kadrowiecwca; lm M. kadrowiecwcy, DB. kadrowiecwców 1. pot. «urzędnik pracujący w biurze kadr» 2. sport. → kadrowicz …

    Słownik języka polskiego

  • 19klient — m IV, DB. a, Ms. klientncie; lm M. klientnci, DB. ów «interesant załatwiający jakieś sprawy w biurze, w urzędzie, korzystający z usług jakiegoś przedsiębiorstwa, zakładu, banku, adwokata itp., kupujący w jakimś sklepie» Stały klient. Uprzejmie… …

    Słownik języka polskiego

  • 20kwestura — ż IV, CMs. kwesturaurze; lm D. kwesturaur 1. «dział finansowy w biurze administracyjnym wyższej uczelni» 2. hist. «w starożytnym Rzymie: urząd, biuro kwestora» ‹łac.› …

    Słownik języka polskiego