własnymi oczami

  • 1naoczny — naocznyni 1. «taki, który sam, na własne oczy coś widział» Naoczny świadek. 2. «będący przed oczami, dostępny dla wzroku, rzucający się w oczy; oczywisty» Naoczny fakt, dowód, przykład. 3. «dokonywany za pomocą wzroku, własnymi oczami» Naoczna… …

    Słownik języka polskiego

  • 2autopsja — ż I, DCMs. autopsjasji, blm 1. «oglądanie dla naocznego stwierdzenia; widzenie czegoś własnymi oczami» Wiedzieć, znać coś z autopsji. 2. med. «sekcja zwłok w celu ustalenia przyczyn śmierci» ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 3ujrzeć — dk VIIb, ujrzę, ujrzysz, ujrzyj, ujrzał, ujrzeli, ujrzany książk. «zobaczyć, spostrzec» Ujrzeć coś na własne oczy, własnymi oczami. Ujrzeć coś w oddali. ◊ Ujrzeć światło dzienne «urodzić się, przyjść na świat» ◊ Książka, dzieło itp. ujrzały… …

    Słownik języka polskiego