właściwości

  • 81dielektryczny — «nie przewodzący elektryczności» Ciała dielektryczne. Rękawice dielektryczne. ∆ Stała dielektryczna «wielkość określająca właściwości dielektryczne danego ośrodka» …

    Słownik języka polskiego

  • 82dietetyczny — «odpowiadający wymaganiom dietetyki; dotyczący diety, dietetyki» Jadłodajnia, kuchnia, restauracja dietetyczna. Dietetyczne właściwości pożywienia …

    Słownik języka polskiego

  • 83dobór — m IV, D. dobórboru, Ms. dobórborze, blm «dobieranie, wybieranie najodpowiedniejszych jednostek lub przedmiotów; zbiór, ogół tak dobranych jednostek lub przedmiotów» Dobór kandydatów na studia. Dobór eksponatów na wystawę. ∆ Dobór naturalny… …

    Słownik języka polskiego

  • 84domestykacja — ż I, DCMs. domestykacjacji, blm «udomowienie zwierząt, proces polegający na przekształcaniu się dziedzicznych właściwości morfologicznych, fizjologicznych, rozwojowych i psychicznych oswojonego zwierzęcia pod wpływem długotrwałego oddziaływania… …

    Słownik języka polskiego

  • 85doping — m III, D. u, N. dopinggiem; blm 1. «pobudzanie do wysiłku, podnieta; zachęcanie, zagrzewanie do walki (np. okrzykami, brawami)» Doping publiczności. 2. «sztuczne zwiększenie (na krótko) sprawności organizmu za pomocą środków farmakologicznych;… …

    Słownik języka polskiego

  • 86duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… …

    Słownik języka polskiego

  • 87duraluminium — n VI, blm techn. «stop aluminium, miedzi, magnezu i manganu z domieszkami krzemu i żelaza, mający dobre właściwości mechaniczne i mały ciężar właściwy; używany głównie w przemyśle lotniczym, samochodowym i chemicznym» ‹łac. + aluminium› …

    Słownik języka polskiego

  • 88dusza — ż II, DCMs. duszaszy; lm D. dusz 1. «ogół właściwości, dyspozycji psychicznych człowieka, władze duchowe człowieka; psychika, świadomość» Hart, moc, wielkość duszy. Tymczasem przenoś moję duszę utęsknioną do tych pagórków leśnych, do tych łąk… …

    Słownik języka polskiego

  • 89dzielnica — ż II, DCMs. dzielnicacy; lm D. dzielnicaic 1. «część kraju stanowiąca pewną odrębną całość pod względem etnograficzno geograficznym; region, prowincja» Dzielnica śląska, kujawska, pomorska. 2. «część dużego miasta o określonych, wyróżniających ją …

    Słownik języka polskiego

  • 90echolokacja — ż I, DCMs. echolokacjacji, blm 1. biol. «zdolność niektórych zwierząt (np. nietoperzy, delfinów) do ustalania położenia przedmiotów w otoczeniu za pomocą echa specjalnych „dźwięków orientacyjnych wydawanych przez te zwierzęta» 2. techn. mors.… …

    Słownik języka polskiego