właściwości

  • 111genotyp — m IV, D. u, Ms. genotyppie; lm M. y biol. «zespół właściwości dziedzicznych organizmu, uwarunkowany odpowiednim składem genów» ‹gr. + typ› …

    Słownik języka polskiego

  • 112geofizyka — ż III, CMs. geofizykayce, blm «nauka o Ziemi jako o ciele fizycznym, zajmująca się wszelkimi zjawiskami i procesami fizycznymi zachodzącymi obecnie i w przeszłości geologicznej we wszystkich geosferach» ∆ Geofizyka poszukiwawcza «dział geofizyki… …

    Słownik języka polskiego

  • 113glutaminian — m IV, D. u, Ms. glutaminiannie, blm ∆ chem. Glutaminian sodu «sól jednosodowa kwasu glutaminowego w postaci białego proszku, dodawana do potraw, konserw warzywnych i mięsnych w celu uwydatnienia właściwości smakowych i zapachowych» …

    Słownik języka polskiego

  • 114glutaminizacja — ż I, DCMs. glutaminizacjacji, blm «utrwalanie właściwości smakowych i zapachowych konserwowanych potraw przez dodawanie do nich glutaminianu sodu» …

    Słownik języka polskiego

  • 115goniometria — ż I, DCMs. goniometriarii, blm mat. «dział trygonometrii zajmujący się badaniem elementarnych właściwości funkcji trygonometrycznych; także dział krystalografii poświęcony pomiarom kątów pomiędzy ścianami kryształów» …

    Słownik języka polskiego

  • 116gorzknik — m III, D. a, N. gorzknikkiem; lm M. i ∆ bot. Gorzknik kanadyjski «Hydrastis canadensis, bylina z rodziny jaskrowatych, występująca w Kanadzie i północno wschodnich okolicach USA, w Polsce bywa uprawiana ze względu na lecznicze właściwości kłącza» …

    Słownik języka polskiego

  • 117grafolog — m III, DB. a, N. grafologgiem; lm M. owie a. grafologodzy, DB. ów 1. pot. «osoba zajmująca się graficzną ekspertyzą pisma, zwłaszcza dla celów sądowych» 2. psych. «osoba zajmująca się ustalaniem cech psychicznych człowieka na podstawie… …

    Słownik języka polskiego

  • 118grafologia — ż I, DCMs. grafologiagii, blm 1. pot. → grafometria 2. psych. «nie mające charakteru naukowego określanie właściwości psychicznych człowieka na podstawie charakterystycznych cech jego pisma ręcznego (wielkości, kształtu i pochylenia liter)» ‹z gr …

    Słownik języka polskiego

  • 119gramatyka — ż III, CMs. gramatykayce; lm D. gramatykayk 1. «zespół środków formalnych i semantycznych organizujących tekst językowy, tworzących system języka; uporządkowany zbiór reguł opisujących działanie tych środków; dział językoznawstwa obejmujący… …

    Słownik języka polskiego

  • 120granulacja — ż I, DCMs. granulacjacji; lm D. granulacjacji (granulacjacyj) 1. med. «rozrost komórek tkanki łącznej i naczyń włosowatych osłonięty włóknikowym nalotem, wypełniający ubytek tkanki w procesie odnowy; ziarnina» 2. szt. «technika złotnicza… …

    Słownik języka polskiego