włókno

  • 31juka — ż III, CMs. juce 1. lm D. juk bot. «Jucca, roślina trwała z rodziny liliowatych, o mieczowatych liściach i białych lub fioletowych kwiatach; występuje w wielu gatunkach w Ameryce, dostarcza mąki i włókna, hodowana także jako roślina ozdobna» 2.… …

    Słownik języka polskiego

  • 32jutowy — «odnoszący się do juty, zrobiony z juty» Włókno jutowe. Sznur, szpagat jutowy. Tkanina jutowa …

    Słownik języka polskiego

  • 33kapok — m III, D. a, N. kapokkiem; lm M. i 1. «włókno nasienne otrzymywane z różnych gatunków drzew z rodziny wełniakowatych, zwłaszcza z puchowca, odznaczające się miękkością i zdolnością utrzymywania na wodzie dość dużego ciężaru; używany do… …

    Słownik języka polskiego

  • 34kapron — m IV, D. u, Ms. kapronnie 1. blm «syntetyczne włókno poliamidowe produkcji radzieckiej, używane głównie do wyrobu dzianin, tkanin bieliźnianych i technicznych» 2. zwykle w lm «pończochy z tego włókna» ‹ros.› …

    Słownik języka polskiego

  • 35karbikować — ndk IV, karbikowaćkuję, karbikowaćkujesz, karbikowaćkuj, karbikowaćował, karbikowaćowany 1. «wyrzynać karbiki, np. w drzewie, ozdabiać coś karbikami» 2. włók. «układać, skręcać w karbiki sztuczne włókno» …

    Słownik języka polskiego

  • 36kądzielnik — m III, D. a, N. kądzielnikkiem; lm M. i zool. «gruczoł przędny gąsienicy jedwabnika, z którego wysnuwa ona jedwabne włókno» …

    Słownik języka polskiego

  • 37kenaf — m IV, D. u, Ms. kenaffie; lm M. y 1. bot. «Hibiscus cannabius, gatunek ketmii, roślina jednoroczna, dostarczająca włókna i oleju jadalnego, uprawiana głównie w strefie międzyzwrotnikowej; ketmia konopiowata» 2. włók. «włókno otrzymywane z łodyg… …

    Słownik języka polskiego

  • 38konopie — blp, D. konopiepi 1. «Cannabis, jednoroczna roślina zielna z rodziny konopiowatych; pochodzi z Azji; powszechnie uprawiane są konopie siewne, których włókna służą do wyrobu sznurów, lin i płótna, z nasion otrzymuje się olej» ∆ Konopie indyjskie… …

    Słownik języka polskiego

  • 39kord — I m IV, D. a, Ms. kordrdzie; lm M. y hist. «początkowo: krótki miecz; później: wszelka broń sieczna» ‹węg. z pers.› II m IV, D. u, Ms. kordrdzie, blm 1. włók. «mocne włókno wiskozowe lub poliamidowe, stosowane do wzmacniania opon samochodowych» 2 …

    Słownik języka polskiego

  • 40kordowy — przym. od II kord w zn. 1 Włókno kordowe …

    Słownik języka polskiego