włóczęga

  • 1włóczęga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIb a. VIb, CMc. włóczęgaędze, lm M. włóczęgagi || włóczęgaędzy {{/stl 8}}{{stl 7}} mężczyzna włóczący się po świecie, niemający stałego miejsca pobytu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezdomny włóczęga. Bał się włóczęgów.… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 2włóczęga — 1. ż III, CMs. włóczęgaędze; lm D. włóczęgaęg «wędrówka bez określonego celu; wałęsanie się, tułanie się; także: dłuższa piesza wycieczka, wędrówka» Włóczęga po górach, po polach. Wybrać się na włóczęgę. 2. m odm. jak ż III, CMs. włóczęgaędze; lm …

    Słownik języka polskiego

  • 3barłoga — włóczęga …

    Słownik gwary warszawskiej

  • 4lump — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man …

    Słownik Polskiego slangu

  • 5menel — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek, zwłaszcza pijak Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man, especially an alcoholic …

    Słownik Polskiego slangu

  • 6szumowina — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek, zwłaszcza pijak Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man, especially a drunkard …

    Słownik Polskiego slangu

  • 7łach — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man …

    Słownik Polskiego slangu

  • 8łachmyta — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man …

    Słownik Polskiego slangu

  • 9łachudra — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man …

    Słownik Polskiego slangu

  • 10łazęga — Włóczęga, bezdomny, lub jakikolwiek odrażający czy bezwartościowy człowiek Eng. A vagrant, derelict, or any loathsome or worthless man …

    Słownik Polskiego slangu