wīsī-
111wieszak — Coś wisi na kimś jak na wieszaku zob. wisieć 1 …
112worek — Wrzucić, wsypać, wpakować itp. coś do jednego worka «jednakowo traktować, oceniać rzeczy różnej, nieporównywalnej wartości, jakości»: Nazwa „reumatyzm” tak naprawdę obejmuje ponad dwieście chorób o różnym przebiegu i skutkach. Wrzucamy je do… …
113Wisteria sinensis — ID 88928 Symbol Key WISI Common Name Chinese wisteria Family Fabaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Introduced to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AL, AR, CT, DC, DE, FL, GA, HI, IL, KY, LA, MA, MD, MI, MO, MS, NC, NY,… …
114burza — ż II, DCMs. burzarzy; lm D. burz «gwałtowne zakłócenie równowagi atmosferycznej, połączone z silnym wiatrem, często z grzmotami i piorunami oraz z obfitymi opadami» Burza gradowa, śnieżna, huraganowa, z piorunami. Burza na morzu. Zbiera się na… …
115damoklesowy — przym. od Damokles (dworzanin tyrana Syrakuz) ∆ Miecz Damoklesowy a. Damoklesa «stale grożące niebezpieczeństwo» Miecz Damoklesowy wisi nad kimś, nad czyjąś głową …
116fatalność — ż V, DCMs. fatalnośćści, blm 1. «splot nieszczęść, niepowodzeń; pech» Fatalność wisi nad kimś, prześladuje, ściga kogoś. 2. rzad. «los nieuchronny, przeznaczenie, nieubłagana konieczność» …
117głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …
118honor — m IV, D. u, Ms. honororze 1. blm «poczucie godności osobistej, dobre imię; cześć» Plamić honor. Godzić w czyjś honor. ∆ Słowo honoru «formuła wypowiadana przy uroczystym zaręczeniu własnym dobrym imieniem» ◊ Punkt honoru «to, co ma rozstrzygnąć o …
119kara — ż IV, CMs. karze; lm D. kar «środek represyjny stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub w jakikolwiek sposób naruszyły normy prawne lub obyczajowe; środek wychowawczy mający na celu hamowanie wykroczeń» Dotkliwa, ciężka,… …
120kołek — m III, D. kołekłka, N. kołekłkiem; lm M. kołekłki 1. «podłużny kawałek ociosanego drewna; cienki pręt, gładki sworzeń drewniany lub metalowy, stanowiący czasem element konstrukcyjny jakiegoś mechanizmu» Kołki do namiotu. Kołki w płocie. Drzwi… …
