wędrować z rąk do rąk
1wędrować [przechodzić i in.] z rąk do rąk — {{/stl 13}}{{stl 7}} wiele razy zmieniać posiadacza, właściciela, przynależność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przesyłka wędrowała z rąk do rąk, nim dotarła do adresata. {{/stl 10}} …
2wędrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wędrowaćruję, wędrowaćruje {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odbywać drogę zazwyczaj pieszo, podróżować, przemierzać jakieś tereny, kraj itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wędrować po górach …
3wędrować — ndk IV, wędrowaćruję, wędrowaćrujesz, wędrowaćruj, wędrowaćował 1. «odbywać wędrówkę pieszo lub używając środków lokomocji; chodzić, jeździć, podróżować» Wędrować pieszo, piechotą a. na piechotę. Wędrować autostopem. Wędrować samochodem. Wędrować …
4wędrować — Coś wędruje z rąk do rąk zob. ręka 5 …
5ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… …
6chodzić — 1. Chodząca cnota, cnotliwość, dobroć, powaga, uczciwość itp. «o człowieku godnym, dobrym, rozsądnym, uczciwym itp.»: Moja teściowa, kobieta niezwykle energiczna i uczynna, uchodzi we wsi (...) za chodzącą dobroć. PorD 5/1999. 2. Chodząca kronika …
