wątpię
1Koscierzyna — Kościerzyna …
2Kościerzyna — Kościerzyna …
3dziw — nad dziwy; dziwy nad dziwami «o sytuacji, rzeczy niezwykłej»: Wątpię, aby zszedł z samego wierzchołka, bo ściana jest trudna i cały czas była stroma, byłby to więc dziw nad dziwy, że nie skręcił na niej karku. M. Jagiełło, Wołanie …
4ruch — 1. Być w ciągłym ruchu «prowadzić ożywiony tryb życia, krzątać się, biegać, zajmować się wieloma sprawami»: Jesteś w ciągłym ruchu, zabiegana, zaaferowana, pracująca nierówno „zrywami”, zamyślasz się (...) a potem nagle znowu okazujesz niezwykłą… …
5rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …
6tak — 1. pot. (Czy) tak czy siak; (i) tak i siak; albo tak, albo siak «różnie, rozmaicie; i dobrze, i źle; wszelkimi sposobami»: Odkryłem rachunek i zacząłem mu się przyglądać bacznym okiem. Czy w dół, czy w górę, czy tak, czy siak wychodzi mi o 150… …
7wątpić — ndk VIa, wątpićpię, wątpićpisz, wątp, wątpićpił «nie być pewnym czegoś, nie mieć wiary w coś, nie być przekonanym o czymś; nie ufać, nie dowierzać, powątpiewać» Wątpić w powodzenie sprawy. Nie wątpić o czyichś zdolnościach. Wątpię, czy będę mógł… …
