wątek

  • 21czółenko — n II, N. czółenkokiem; lm D. czółenkonek 1. «małe czółno; łódeczka» Płynąć czółenkiem. 2. zwykle w lm «pantofle damskie głęboko wycięte, nie sznurowane, bez paska» Lakierowane czółenka. Para czółenek. 3. «przyrząd do robienia ręcznych koronek lub …

    Słownik języka polskiego

  • 22epicki — epickiccy «właściwy, charakterystyczny dla epiki; traktujący temat rozlegle; opisowy, opowiadający» Utwór epicki. Wątek epicki. Poematy, pieśni, rapsody epickie. Poeci epiccy …

    Słownik języka polskiego

  • 23epizodyczny — epizodycznyni 1. «mający małe znaczenie; występujący nieregularnie, przygodny, okolicznościowy» Coś ma charakter epizodyczny. Epizodyczna misja. 2. «występujący w epizodach, nie związany z akcją główną; uboczny» Epizodyczne postacie utworu.… …

    Słownik języka polskiego

  • 24erotyczny — 1. «właściwy erotyzmowi; zmysłowy» Wątek erotyczny. Sceny erotyczne. Sukcesy erotyczne. 2. «opiewający miłość; miłosny» Pieśni, wiersze erotyczne. ‹gr.› …

    Słownik języka polskiego

  • 25fabularny — «oparty na wątku fikcyjnym, a nie na dokumentacji; dotyczący wątku opowieści, filmu; mający fabułę» Film fabularny. Konstrukcja, tematyka fabularna. Wątek fabularny …

    Słownik języka polskiego

  • 26faustowski — faustowskiscy «przypominający bohatera dramatu J.W. Goethego; taki, który poświęca wartości duchowe dla dóbr doczesnych; powodowany chęcią zdobycia wiedzy; dręczony nieustannym borykaniem się ze swymi dążeniami duchowymi» Faustowski pakt z… …

    Słownik języka polskiego

  • 27gubić — ndk VIa, gubićbię, gubićbisz, gub, gubićbił, gubićbiony 1. «dopuszczać, żeby coś zginęło, tracić coś przez nieuwagę; upuszczać coś bezwiednie» Gubić pieniądze, rękawiczki. ∆ Gubić krok, takt, rytm «maszerując, idąc, tańcząc mylić krok; grać,… …

    Słownik języka polskiego

  • 28idylla — ż I, DCMs. idyllalli 1. blm «niczym nie zmącone, pogodne, spokojne, beztroskie życie; szczęśliwa, bezkonfliktowa miłość» Idylla narzeczeńska, małżeńska, rodzinna. Przeżywać idyllę. Rozpocząć, przerwać, zniszczyć idyllę. Skończyć z idyllą. 2. lm D …

    Słownik języka polskiego

  • 29jedność — ż V, DCMs. jednośćści 1. blm «to, co nie jest złożone, rzecz pojedyncza, skończona, stanowiąca odrębną całość; wspólność istoty, podstawy albo zasady czegoś, jednolitość w różnorodności» Jedność materii. Dialektyczna jedność przeciwieństw. 2. lm… …

    Słownik języka polskiego

  • 30jednowątkowy — lit. «mający jeden wątek» Poemat, utwór jednowątkowy …

    Słownik języka polskiego