vinum

  • 101Historia del vino — El dios Baco (según los romanos) o Dionisio (según los griegos). Pintado por Diego Velázquez …

    Wikipedia Español

  • 102Jerez — Para otros usos de este término, véase Jerez (desambiguación). Anuncio de una conocida marca de jerez en la Puerta …

    Wikipedia Español

  • 103Wein [1] — Wein (Traubenwein), die durch Gährung des Traubensaftes ohne Destillation gewonnene alkoholische Flüssigkeit. Die Weintrauben enthalten unter allen Obstsorten den meisten Zucker (Trauben u. Fruchtzucker), außerdem noch Säuren (Weinsäure,… …

    Pierer's Universal-Lexikon

  • 104Falérner Wein — (Falernum vinum), berühmtes Produkt des Ager Falernus im nordwestlichen Kampanien, nächst dem Cäkuber der beliebteste Wein der alten Römer, war hellgelb, in der Jugend etwas herb, im Alter feurig und so geistreich, daß er sich anzünden ließ. Um… …

    Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • 105Liste de locutions latines — Cet article contient une liste de locutions latines présentée par ordre alphabétique. Pour des explications morphologiques et linguistiques générales, consulter l article : Expression latine. Sommaire  A   B … …

    Wikipédia en Français

  • 106Vino — (Del lat. vinum.) ► sustantivo masculino 1 ENOLOGÍA Bebida alcohólica hecha con zumo de uva fermentado. SINÓNIMO caldo 2 Zumo de otras plantas o frutos que fermenta como las uvas. ► adjetivo 3 Se aplica al color rojo oscuro, como el del vino… …

    Enciclopedia Universal

  • 107hypocras — [ ipɔkras ] n. m. • ipocras 1377; p. ê. altér., d apr. le nom d Hippocrate, de l a. fr. bogerastre « boisson aromatique », du gr. byzantin hupokeraston, ou du bas lat. °hippocrasticum (vinum) « (vin) hippocratique » ♦ Anciennt Vin sucré où l on a …

    Encyclopédie Universelle

  • 108vendange — [ vɑ̃dɑ̃ʒ ] n. f. • 1553; vendeignes « raisins récoltés » 1291; lat. vindemia, de vinum « vin » et demere « récolter » 1 ♦ Le fait de cueillir et de rassembler les raisins mûrs pour la fabrication du vin. « Les vendanges, la récolte des fruits,… …

    Encyclopédie Universelle

  • 109ACOLYTUS — proximus in Ecclesia Romana Hypodiaconatui gradus, unus ex quatuor Ordinibus mineribus, ut pater ex Synodo Romana Silvestri can. 7. ubi Episcope parere iubetur Presbyter, Diaconus Presbytero, Diacono Hypodiaconus, huic Acolytus, Acolyro Exorcilta …

    Hofmann J. Lexicon universale

  • 110CISSYBIUM — Graece κιςςύβιον inter pocula mensaria apud Graecos, quod hedera ambibat, Graece κιςςὸς, unde nomen. Fuit autem adeo vernaculum, ut factum fuerit ἀγροικικον ποτήριον, agrestis seu agricolarum calix. Vide Etymologum in voce Κιςςύβιον. Certe multus …

    Hofmann J. Lexicon universale