v kes
121HATİME-KEŞ — f. Son veren, hâtime çeken, bitiren, sona erdiren …
122KEBADE-KEŞ — f. Ok atma tâlimi yapan veya ok atmaya hevesli olan. Tâlim yayını çeken …
123KEMAN-KEŞ — f. Keman çalan. * Ok atmakta usta olan. Yay çeken …
124KEPADE-KEŞ — f. Okçuluğa yeni başlıyan …
125MA'KES — Akis yeri. Akseden yer. (Ayna güneşin ma kesi olduğu gibi …
126MEY-KEŞ — f. İçki içen, şarap içen …
127NA-KES — f. Hasis olan. * Zelil, insaniyetsiz, alçak, deni …
128NAĞME-KEŞ — f. Türkü söyleyen, şarkı söyleyen …