uznać swój błąd

  • 1uznać — dk I, uznam, uznasz, uznają, uznaj, uznał, uznany uznawać ndk IX, uznaję, uznajesz, uznaćwaj, uznaćwał, uznaćwany 1. «dojść do wniosku, że coś jest słuszne, właściwe, konieczne, obowiązujące; orzec» Uznać czyjeś prawa do spadku. Nie uznawać… …

    Słownik języka polskiego

  • 2Canossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… …

    Słownik frazeologiczny

  • 3Kanossa — książk. Iść, pójść do Canossy (Kanossy) «ukorzyć się, wyrazić skruchę, uznać swój błąd»: (...) Kraków ma do Nowaczyńskiego dawną urazę o różne jego paszkwile (...). Ale w tej swojej najnowszej sztuce Nowaczyński wcale całego Krakowa nie zohydza;… …

    Słownik frazeologiczny

  • 4wziąć — dk Xc, wezmę, weźmiesz, weź, wziął, wzięła, wzięli, wzięty, wziąwszy 1. «ująć, chwycić, objąć (kogoś, coś) ręką, rękami lub innym narządem chwytnym (np. u zwierząt) albo narzędziem; przystosować do trzymania, niesienia» Wziąć książkę, zeszyt,… …

    Słownik języka polskiego