uzasadnienie

  • 21skoro — książk. «spójnik rozpoczynający zdanie» a) «określające czas dziania się, odbywania się czegoś; jak tylko, z chwilą gdy» Skoro wzejdzie słońce, ruszymy w drogę. Skorośmy tylko wyjechali z miasta, zaczął padać deszcz. ◊ pot. Skoro świt «bardzo… …

    Słownik języka polskiego

  • 22tedy — książk. «spójnik wyrażający związek przyczynowy między zdaniami, również uzasadnienie, rację czegoś; więc, przeto, to, wobec tego, w takim razie, zatem» Drzwi były zamknięte, tedy postanowił poczekać. Kiedy mnie o to pytasz, tedy ci szczerze… …

    Słownik języka polskiego

  • 23teodycea — ż I, DCMs. teodyceaei; lm D. teodyceaei 1. «koncepcja filozoficzno religijna, mająca na celu uzgodnienie sprzeczności między wiarą w dobroć i wszechmoc bożą a istnieniem zła» 2. «dział filozofii chrześcijańskiej, którego przedmiotem jest rozumowe …

    Słownik języka polskiego

  • 24tłumaczyć — ndk VIb, tłumaczyćczę, tłumaczyćczysz, tłumaczyćacz, tłumaczyćczył, tłumaczyćczony 1. «wyjaśniać, objaśniać coś komuś» Tłumaczyć komuś działanie jakiegoś mechanizmu. Tłumaczyć jasno, zrozumiale, zawile. Tłumaczył, jak dotrzeć do celu. Tłumaczył… …

    Słownik języka polskiego

  • 25usprawiedliwienie — n I 1. rzecz. od usprawiedliwić Powiedzieć coś na swoje usprawiedliwienie. 2. lm D. usprawiedliwienieeń «to, co kogoś usprawiedliwia; w węższym znaczeniu: pisemne wyjaśnienie czyjejś nieobecności gdzieś» Usprawiedliwienie nieobecności ucznia w… …

    Słownik języka polskiego

  • 26za — 1. «przyimek łączący się z rzeczownikami (lub innymi wyrazami w ich funkcji) w bierniku lub narzędniku» a) «w połączeniach z biernikiem tworzy wyrażenia, w których najczęściej są oznaczone: miejsce, do którego jest skierowane jakieś działanie… …

    Słownik języka polskiego

  • 27zasadny — książk. «mający podstawę, uzasadnienie; uzasadniony, umotywowany» Zasadny wyrok. Zasadny zarzut …

    Słownik języka polskiego

  • 28że — 1. «spójnik łączący ze zdaniem nadrzędnym zdania podrzędne lub ich równoważniki rozwijające treść składników zdania nadrzędnego (często w połączeniu z wyrazami oznaczającymi przekazywanie wiadomości, procesy myślowe, doznania, stany uczuciowe)»… …

    Słownik języka polskiego

  • 29bądź co bądź — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} mówiący wskazuje na dodatkowe uzasadnienie treści zdania, które powinno przesądzić, wpłynąć decydująco na zaakceptowanie tej treści; mimo wszystko : {{/stl 7}}{{stl 10}}Musisz go szanować, bądź co bądź …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • 30bowiem — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 7}}, {{/stl 7}}{{stl 8}}ofic. {{/stl 8}}{{stl 7}} łączy tylko zdania nadrzędne z podrzędnymi wyrażającymi przyczynę, wyjaśnienie, uzasadnienie treści zdania nadrzędnego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie skończył… …

    Langenscheidt Polski wyjaśnień