utrzymać

  • 61przeciec — dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł, rzad. XI, przeciecciecze, przecieccieką a. przecieknąć dk Vc, przecieccieknie, przeciecciekł a. przeciecnął przeciekać ndk I, przeciecka, przeciecają, przeciecał 1. «o czymś dziurawym, nieszczelnym,… …

    Słownik języka polskiego

  • 62przejezdność — ż V, DCMs. przejezdnośćści, blm «stan drogi pozwalający na kursowanie po niej pojazdów» Dobra, zła przejezdność dróg. Utrzymać przejezdność jakiejś drogi …

    Słownik języka polskiego

  • 63przekarmić — dk VIa, przekarmićmię, przekarmićmisz, przekarmićkarm, przekarmićmił, przekarmićmiony przekarmiać ndk I, przekarmićam, przekarmićasz, przekarmićają, przekarmićaj, przekarmićał, przekarmićany 1. «dać zbyt dużo pokarmu, pożywienia» Dziecko było… …

    Słownik języka polskiego

  • 64przetrwać — dk I, przetrwaćam, przetrwaćasz, przetrwaćają, przetrwaćaj, przetrwaćał, przetrwaćany 1. «przebyć, przeżyć, przetrzymać jakiś, zwłaszcza trudny okres; utrzymać się przy życiu, nie ulec zagładzie, zniszczeniu; przechować się, zachować się,… …

    Słownik języka polskiego

  • 65przeżyć — dk Xa, przeżyćżyję, przeżyćżyjesz, przeżyćżyj, przeżyćżył, przeżyćżyty przeżywać ndk I, przeżyćam, przeżyćasz, przeżyćają, przeżyćaj, przeżyćał, przeżyćany 1. «doznać silnych emocji w związku z czymś; żywo zareagować na coś; przejąć się czymś, co …

    Słownik języka polskiego

  • 66przy — «przyimek łączący się z rzeczownikiem (lub innymi wyrazami pełniącymi jego funkcję) w miejscowniku; sygnalizuje stosunek współwystępowania, styczności w czasie i przestrzeni; elementem, do którego coś jest odnoszone za pomocą przyimka przy może… …

    Słownik języka polskiego

  • 67przytrzymać — dk I, przytrzymaćam, przytrzymaćasz, przytrzymaćają, przytrzymaćaj, przytrzymaćał, przytrzymaćany przytrzymywać ndk VIIIa, przytrzymaćmuję, przytrzymaćmujesz, przytrzymaćmuj, przytrzymaćywał, przytrzymaćywany 1. «trzymając nie dać ruszyć, odejść …

    Słownik języka polskiego

  • 68rygor — m IV, D. u, Ms. rygororze; lm M. y 1. «ustalony porządek zmuszający do zachowania ściśle określonych przepisów; zespół przepisów, reguł ograniczający swobodę działania; także ścisłe podporządkowanie się przepisom; karność, dyscyplina» Żelazny… …

    Słownik języka polskiego

  • 69ryza — I ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz «jednostka miary ilości papieru równa 500 arkuszom; 500 arkuszy papieru» ‹niem.› II ż IV, CMs. ryzazie; lm D. ryz 1. leśn. «urządzenie w postaci rynny ziemnej lub drewnianego koryta, służące do spuszczania drewna w …

    Słownik języka polskiego

  • 70sekret — m IV, D. u, Ms. sekretecie; lm M. y 1. «sprawa, którą trzeba ukrywać, której nie należy rozgłaszać; tajemnica» Wielki sekret. Sekrety rodzinne. Sekrety między koleżankami. Dochować, dotrzymać, strzec sekretu. Utrzymać, zachować sekret. Wyciągnąć …

    Słownik języka polskiego