utrzymać

  • 41trzymać się — 1. pot. Coś się kupy nie trzyma; jedno drugiego się nie trzyma «coś się nie wiąże w jednolitą, sensowną, logiczną całość»: Całe to opowiadanie po prostu nie trzyma się kupy. Kultura P 11/1956. – Ja im wcale nie każę strzelać. – No to jak mają… …

    Słownik frazeologiczny

  • 42zamknąć się — 1. Koło, kółko się zamyka a) «jakieś sytuacje, czynniki wzajemnie się warunkują, uniemożliwiając rozwiązanie problemu»: Polskich piosenek jest też coraz mniej w polskich radiach, bo słuchacze nie chcą ich słuchać (a rządzi prawo rynku). Inżynier… …

    Słownik frazeologiczny

  • 43zamykać się — 1. Koło, kółko się zamyka a) «jakieś sytuacje, czynniki wzajemnie się warunkują, uniemożliwiając rozwiązanie problemu»: Polskich piosenek jest też coraz mniej w polskich radiach, bo słuchacze nie chcą ich słuchać (a rządzi prawo rynku). Inżynier… …

    Słownik frazeologiczny

  • 44afisz — m II, D. a; lm M. e, D. ów «ogłoszenie, zwykle drukowane, umieszczane w miejscach widocznych, powiadamiające o imprezie publicznej lub mające charakter reklamowy; plakat» Afisz cyrkowy, teatralny. Afisz okolicznościowy. Kolorowy afisz. Rozklejacz …

    Słownik języka polskiego

  • 45cena — ż IV, CMs. cenie; lm D. cen 1. «wartość przedmiotu wyrażona w pieniądzach jako środku zamiennym» Cena detaliczna, hurtowa, rynkowa, giełdowa. Cena okazyjna, wysoka, wygórowana, wyśrubowana. Cena kupna, sprzedaży. Cena chleba. Cena za kilogram.… …

    Słownik języka polskiego

  • 46fala — ż I, DCMs. falali; lm D. fal 1. «wał wodny, wzniesienie wody powstające wskutek ruchu cząstek wody w płaszczyźnie pionowej, wywołanego głównie przez działanie wiatru; bałwan; także: powierzchnia wody, nurt» Fala morska, sztormowa. Wysoka fala.… …

    Słownik języka polskiego

  • 47forma — ż IV, CMs. formamie; lm D. form 1. «zewnętrzny kształt, postać, wygląd czego» Dziwne, fantastyczne formy. Nadać formę czemuś. 2. «układ skoordynowanych elementów; struktura, ustrój; przejaw, odmiana» Formy prawne, sądowe. Różne formy świata… …

    Słownik języka polskiego

  • 48korzec — m II, D. korzecrca; lm M. korzecrce, D. korzecrców 1. «dawna polska miara objętości ciał sypkich zawierająca 32 garnce, tj. około 120 litrów; także: miara ciężaru równająca się w przybliżeniu 98 kilogramom» Korzec mąki, pszenicy, kartofli. ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 49ład — m IV, D. u, Ms. ładzie, blm «harmonijny układ czegoś; porządek» Utrzymać, zaprowadzić, zrobić ład. W domu panował ład. ◊ Bez ładu i składu «nieporządnie, byle jak, bezładnie» ◊ Doprowadzić coś do ładu «uporządkować coś, zaprowadzić porządek» ◊… …

    Słownik języka polskiego

  • 50odstęp — m IV, D. u, Ms. odstęppie; lm M. y 1. «odległość, przestrzeń między dwoma przedmiotami, punktami, dwiema osobami; oddalenie» Duży, mały odstęp. Odstępy między wyrazami. Utrzymać, zachować równe odstępy w marszu. 2. «odległość w czasie; przerwa… …

    Słownik języka polskiego