utrafić w (samo) sedno
1utrafić — w czyjąś czułą strunę zob. struna 1. Utrafić w (samo) sedno zob. sedno …
2sedno — Trafić, utrafić w (samo) sedno «znaleźć właściwe rozwiązanie, oddać coś we właściwy, zwięzły sposób; uchwycić istotę rzeczy»: Oto rzeczowa kobieta interesu! Zadaje trzy pytania i za każdym razem trafia w sedno! M. Ziomecki, Lato. (...) Gombrowicz …
3utrafić — dk VIa, utrafićfię, utrafićfisz, utraf, utrafićfił, utrafićfiony 1. «dosięgnąć celu, nie chybić (strzelając, rzucając czymś); trafić» dziś zwykle we fraz. Utrafić w czyjąś czułą strunę «poruszyć sprawy, na które ktoś jest wrażliwy» ◊ Utrafić… …
4trafić [utrafić] w sedno — {{/stl 13}}{{stl 7}} zauważyć trafnie istotę sprawy, coś najważniejszego; ująć celnie istotę zagadnienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utrafił w samo sedno z krytyką. Trafić w sedno swoją uwagą. {{/stl 10}} …
5utrafiać — Utrafić w czyjąś czułą strunę zob. struna 1. Utrafić w (samo) sedno zob. sedno …
