uszach

  • 41koło — I n III, Ms. kole; lm D. kół 1. «część płaszczyzny ograniczona okręgiem; w terminologii matematycznej: zbiór wszystkich punktów płaszczyzny, których odległość od ustalonego punktu, zwanego środkiem koła, jest mniejsza lub równa danej liczbie… …

    Słownik języka polskiego

  • 42kucyk — m III, DB. a, N. kucykkiem, lm M. i 1. → kuc 2. zwykle w lm «rodzaj uczesania dziewczynek; niezbyt długie włosy związane przy uszach; także krótkie, cienkie warkoczyki» Włosy miała związane w kucyki …

    Słownik języka polskiego

  • 43nastroszyć — dk VIb, nastroszyćszę, nastroszyćszysz, nastroszyćstrosz, nastroszyćszył, nastroszyćszony rzad. nastroszać ndk I, nastroszyćam, nastroszyćasz, nastroszyćają, nastroszyćaj, nastroszyćał, nastroszyćany 1. «podnieść do góry, postawić na sztorc,… …

    Słownik języka polskiego

  • 44nocek — m III, DB. nocekcka, N. nocekckiem; lm M. nocekcki zool. «Myotis, niewielki nietoperz z rodziny mroczków, o bardzo długich uszach, żywiący się owadami; w Polsce występuje w siedmiu gatunkach, chroniony» …

    Słownik języka polskiego

  • 45osioł — m IV, DB. osła, Ms. ośle; lm M. osły, D. osłów, B.=M. «Equus asinus, zwierzę jednokopytne z rodziny koniowatych, o szarej lub brunatnej sierści, długich uszach i krótkiej grzywie; w stanie dzikim zamieszkuje pustynne obszary Afryki, udomowione,… …

    Słownik języka polskiego

  • 46otoskleroza — ż IV, CMs. otosklerozaozie, blm med. «przewlekłe schorzenie ucha wewnętrznego o nieznanych przyczynach, objawiające się postępującą głuchotą i stałym szumem w uszach» ‹gr. + skleroza› …

    Słownik języka polskiego

  • 47półksiężyc — m II, D. a 1. blm «niepełna połowa tarczy księżyca; sierp księżyca» Srebrny półksiężyc. Półksiężyc świeci, jaśnieje na niebie. 2. lm M. e, D. ów «przedmiot mający kształt sierpa księżyca» Miała w uszach złote półksiężyce. 3. blm «sierp księżyca… …

    Słownik języka polskiego

  • 48przekłuć — dk Xa, przekłućkłuję, przekłućkłujesz, przekłućkłuj, przekłućkłuł, przekłućkłuty przekłuwać ndk I, przekłućam, przekłućasz, przekłućają, przekłućaj, przekłućał, przekłućany «przebić, przedziurawić czymś ostrym, spiczastym; kłując przeszyć na… …

    Słownik języka polskiego

  • 49spaniel — m I, DB. a; lm M. e, D. i «pies myśliwski lub pokojowy, niewielki, o dość długiej, miękkiej sierści różnej maści, krótkich nogach, długich, obwisłych uszach; znanych jest wiele odmian; w lm grupa ras tych psów» ‹ang.› …

    Słownik języka polskiego

  • 50suseł — m IV, DB. susełsła, Ms. suśle; lm M. susełsły «Citellus, gryzoń z rodziny wiewiórek, o smukłej budowie, wydłużonej głowie i małych uszach, żyjący zwykle w stadach na obszarach leśnostepowych i półpustynnych półkuli północnej (w Polsce dwa… …

    Słownik języka polskiego