uszach

  • 21dzwonić — na trwogę zob. trwoga. Dzwonić zębami; zęby dzwonią komuś zob. ząb 5. Komuś dzwoni w uszach zob. ucho 13 …

    Słownik frazeologiczny

  • 22huczeć — Komuś huczy w głowie, w uszach a) «ktoś nie może jasno myśleć z powodu nadmiaru myśli, wrażeń itp.»: (...) tyle emocji, tyle wrażeń, że w głowie huczy. W. M. Korczyńska, Wróć. b) «kogoś boli głowa»: (...) leżał na tapczanie. Huczało mu w głowie ( …

    Słownik frazeologiczny

  • 23oberwać — pot. Oberwać guza «zostać pobitym, poturbowanym lub narazić się na coś złego, ponieść jakąś szkodę»: Zostaw ich w spokoju, to typy spod ciemnej gwiazdy (...) nie chcesz chyba znowu oberwać guza. Roz tel 1997. Oberwać po łapach, po nosie, po… …

    Słownik frazeologiczny

  • 24obrywać — pot. Oberwać guza «zostać pobitym, poturbowanym lub narazić się na coś złego, ponieść jakąś szkodę»: Zostaw ich w spokoju, to typy spod ciemnej gwiazdy (...) nie chcesz chyba znowu oberwać guza. Roz tel 1997. Oberwać po łapach, po nosie, po… …

    Słownik frazeologiczny

  • 25stanąć — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …

    Słownik frazeologiczny

  • 26stawać — 1. Każdy kęs staje komuś kością w gardle «ktoś nie może nic przełknąć»: (...) każdy kęs stawał mi kością w gardle (...) wiedziałam, że częstują mnie z łaski. Roz tel 1996. 2. Noga, stopa ludzka (nigdy) gdzieś nie stanęła «w jakimś miejscu (nigdy) …

    Słownik frazeologiczny

  • 27wiercić — pot. Wiercić komuś dziurę w brzuchu «uporczywie domagać się czegoś»: Moja dziewczyna jeszcze na studiach zaczęła mi wiercić dziurę w brzuchu o pierścionek zaręczynowy. Cosm 10/1999. Wierciła mu dziurę w brzuchu, żeby pojechał po swoją… …

    Słownik frazeologiczny

  • 28zadzwonić — Komuś zadzwoniło w uszach zob. ucho 13 …

    Słownik frazeologiczny

  • 29baran — m IV, DB. a, Ms. barannie; lm M. y 1. «samiec owcy domowej i owiec dzikich» Baran prowadzący stado owiec. Trzebienie baranów. ∆ zootechn. Baran angielski «królik o bardzo długich, zwisających uszach, hodowany ze względu na mięso; w lm: rasa tych… …

    Słownik języka polskiego

  • 30basset — [wym. baset] m IV, DB. a, Ms. bassetecie; lm M. y «pies myśliwski albo pokojowy o krótkich masywnych łapach, wydłużonym tułowiu i długich zwisających uszach; w lm rasa tych psów» ‹fr.› …

    Słownik języka polskiego